កម្ពុជាគឺជាប្រទេសមួយដែលធ្លាប់ជួបប្រទះនឹងសង្គ្រាមជាច្រើនដំណាក់កាលដែលធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជារងនូវវិបត្តិផ្លូវចិត្តដ៏ធ្ងន់ធ្ងររហូតមកទល់នឹងបច្ចុប្បន្ន។ របបប្រល័យពូជសាសន៍នៅក្នុងសម័យពុលពតបានបង្កនូវជម្ងឺផ្លូវចិត្តដល់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាដែលបានហែលឆ្លងនៅក្នុងសម័យនោះដោយភាពជូរជត់ និងមិនអាចបំភ្លេចបាន។ តើកម្ពុជាគឺជាប្រទេសមួយដែលមានចំនួនប្រជាជនរងគ្រោះដោយសារជម្ងឺផ្លូវចិត្តខ្លាំងដល់កម្រិតណា? ហើយថាតើកម្ពុជាមានកន្លែងនិងអ្នកព្យាបាលជម្ងឺផ្លូវចិត្តច្រើនដែរឬទេ?
ទស្សនៈយល់ឃើញរបស់ក្រុមគ្រូពេទ្យព្យាបាលជម្ងឺវិបត្តិផ្លូវចិត្ត
នៅក្នុងសង្គមខ្មែរ បើសិនមនុស្សណាម្នាក់ពិភាក្សាជាមួយអ្នកពិគ្រោះយោបល់ អ្នកចិត្តវិជ្ជា ឬទៅជួបគ្រូពេទ្យវិកលចរិតនោះពួកគេនឹងសង្ស័យថា អូ!គាត់នោះឆ្កួត ឬសួរថាគាត់នោះមានបញ្ហាអ្វី? ប្រទេសកម្ពុជាជាប្រទេសមួយដែលមានអតីតកាលពោរពេញដោយសោកនាដកម្មជាងប្រទេសភាគច្រើន។ ក្នុងពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ថ្មីៗនេះ ប្រទេសនេះត្រូវបានជួបប្រទះនឹងសង្រ្គាមស៊ីវិល ក្រោយមកមានអំពើប្រល័យពូជសាសន៍ សង្គ្រាមស៊ីវិលថែមទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកធ្វើការផ្នែកសុខភាពផ្លូវចិត្តនិយាយថា របួសផ្លូវចិត្តនៅមិនទាន់ជាសះនៅឡើយទេ។ បើតាមសម្តីរបស់លោកឈីម សុធារ៉ា ជាគ្រូពេទ្យវិកលចរិតនៃអង្គការចិត្តសង្គម អន្តរវប្បធម៌ ឬហៅកាត់ជាភាសាអង់គ្លេសថា (TPO) និយាយថាអតីតកាលដ៏ខ្មៅងងឹតរបស់ប្រទេសនេះបានបង្ករឲ្យមានអត្រាជម្ងឺផ្លូវចិត្តយ៉ាងខ្ពស់បំផុត។
ចំនួនអត្រាអ្នកកើតជម្ងឺផ្លូវចិត្តនៅប្រទេសកម្ពុជា
យោងតាមការសិក្សាមួយដែលបានធ្វើឡើងដោយអង្គការ(TPO) បានរកឃើញថា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ៣៥ភាគរយរងប៉ះពាល់ដោយសារជម្ងឺផ្លូវចិត្តណាមួយ ដោយចាប់ពីការប៉ះពាល់កម្រិតស្រាលដល់កម្រិតធ្ងន់បំផុត។ កេរ្តិ៍តំណែលពីជម្លោះអតីតកាលមានន័យថា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរជាងមួយភាគបួន បង្ហាញសញ្ញាថាមានជម្ងឺបាក់ស្បាត និងជាង១០ភាគរយរងប៉ះពាល់ដោយជម្ងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ទោះបីជាមនុស្សភាគច្រើនមានអាយុក្មេងពេកមិនអាចចាំបាននូវរយៈពេលដ៏ខ្មៅងងឹតនោះក៏ដោយ។ ក៏ប៉ុន្តែការព្យាបាលជម្ងឺនេះមានតិចតួចណាស់។ ថវិកាផ្នែកសុខភាពរបស់រដ្ឋាភិបាលសម្រាប់សុខភាពផ្លូវចិត្តនេះមាន តែ១%ប៉ុណ្ណោះ។
សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋចំនួន១៤លាននាក់មានគ្រូពេទ្យវិកលចរិតតែ៤០នាក់ប៉ុណ្ណោះ ហើយមានតែគ្រូពេទ្យប្រមាណជា១០នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលធ្វើការនៅតាមខេត្តនានាក្នុងប្រទេសនេះ។
ការព្យាបាលជម្ងឺផ្លូវចិត្តរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត គីម វុត្ថា ដែលធ្វើការព្យាបាលសុខភាពផ្លូវចិត្តនៅក្រុងកំពត ភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសកម្ពុជាបានត្អូញត្អែរអំពីការខ្វះខាតប្រាក់ឧបត្ថម្ភ និងថ្នាំពេទ្យ។ លោកនិយាយបន្ថែមទៀតថា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ជាពិសេសពលរដ្ឋតាមតំបន់ជនបទ ជាធម្មតាស្វែងរកការព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យជាជម្រើសចុងក្រោយ។ ក្រោយពីព្យាយាមរកការព្យាបាលនៅតាមវត្តអារ៉ាម និងគ្រូខ្មែរបុរាណ។ នៅតាមភូមិ ការដាក់ច្រវ៉ាក់មនុស្សវិកលចរិតខ្លាំងជាប់នឹងបង្គោល ឬទុកនៅក្នុងទ្រុងបណ្តោះអាសន្ននោះ គឺជាការធម្មតាមួយ។ ចំណែកឯលោក ផល្លី សត្យា ជាអ្នកពិគ្រោះយោបល់មួយរូប នៅទីក្រុងភ្នំពេញ និយាយថាថ្វីបើអ្នកជម្ងឺផ្លូវចិត្តមានចំនួនខ្ពស់ដូចនេះក៏ដោយ ក៏ជាធម្មតាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរជាច្រើនមិនចង់ទទួលស្គាល់ថា ខ្លួនមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តនោះទេ។ ព្រោះថានៅក្នុងសង្គមខ្មែរ បើសិនមនុស្សណាម្នាក់ពិភាក្សាជាមួយអ្នកពិគ្រោះយោបល់ អ្នកចិត្តវិជ្ជា ឬទៅជួបគ្រូពេទ្យវិកលចរិតនោះពួកគេនឹងសង្ស័យថា អូ!គាត់នោះឆ្កួត ឬសួរថាគាត់នោះមានបញ្ហាអ្វី។ លោកសត្យា និយាយបន្ថែមថាវប្បធម៌ប្រពៃណីជាញឹកញាប់មានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ ក្នុងរបៀបដែលជម្ងឺផ្លូវចិត្តត្រូវបានដោះស្រាយ។ បញ្ហានេះបានកើតឡើងដោយសារការជឿលើរុក្ខអារក្សទេវតា ព្រះពុទ្ធសាសនា និងសាសនាហិណ្ឌូ ដែលជម្ងឺភាគច្រើនកើតឡើងពីការគ្មានតុល្យភាពនៃធាតុខ្យល់ ធាតុដី ធាតុភ្លើង និងធាតុទឹក។ ហើយក្នុងនោះផងដែរ បើសិនជាលោកអ្នកធ្វើអ្វីមួយឲ្យក្ដៅក្រហាយដល់អារក្ស អ្នកតាភ្នំ ឬដើមឈើនោះលោកអ្នកដឹងហើយថា អារក្សអ្នកតានោះនឹងឆ្លើយតបទៅលោកអ្នកវិញ សងសឹកនឹងលោកអ្នក ធ្វើឲ្យលោកអ្នកធ្លាក់ខ្លួនឈឺ។ អង្គការជំនួយបរទេសមិនអាចជួយបំពេញចន្លោះនេះបានទេ។
ការផ្តល់ជំនួយនិងព្យាបាលជម្ងឺផ្លូវចិត្តនៅមានកំរិតសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា
បើតាមសម្តីលោកឈីម សុធារ៉ា និយាយថា វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច មានន័យថាមានប្រាក់តិចជាងមុនសម្រាប់អង្គការរបស់លោកដែលធ្វើដំណើរជុំវិញប្រទេស ដើម្បីធ្វើការងារផ្នែកព្យាបាលសុខភាពផ្លូវចិត្តនេះ។ ហើយបញ្ហាជម្ងឺផ្លូវចិត្តទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់តិចតួចបំផុត ដែលបញ្ហានេះបានបន្សល់ទុកក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ក្រសួងសុខាភិបាលធ្លាប់ឲ្យដឹងថា ខ្លួនបានចាត់ទុកបញ្ហាជម្ងឺផ្លូវចិត្តជាអាទិភាពមួយ តែខ្ញុំគិតថាបញ្ហានេះមិនមែនជាកិច្ចការចម្បងរបស់ក្រសួងសុខាភិបាលទេ។ ការកាត់បន្ថយជំនួយពីប្រទេសផ្តល់អំណោយបានបង្ខំឲ្យលោកបញ្ឈប់ការងារបុគ្គលិកចំនួន៥០នាក់កាលពីចុងឆ្នាំមុន។ ហើយនៅក្នុងចំណោមកិច្ចប្រឹងប្រែងដ៏តិចតួចរបស់រដ្ឋាភិបាលដើម្បីដោះស្រាយវិបត្តិនេះ គ្រូពេទ្យវិកលចរិតថ្មីចំនួន១០នាក់ត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាលជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកដែលធ្វើការងារផ្នែកនេះដល់មូលដ្ឋាន ដូចជាលោកសុធារ៉ាជាដើម និយាយថាចំនួននោះនៅតែមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ៕
អត្តបទដោយ ៖ សៀង វិរៈ
ចេញផ្សាយ ៖ ថ្ងៃទី ២៣ មេសា ឆ្នាំ ២០១២
Leave a Reply