លោកអ្នកបានដឹងរួចមកហើយតាមរយៈទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង អំពីជម្ងឺលើសជាតិស្ករ គឺទឹកនោមផ្អែម។ ថ្ងៃនេះ ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង សូមលើកយកប្រធានបទមួយអំពីកង្វះជាតិស្ករមកផ្សព្វផ្សាយជូនបងប្អូនជនរួមជាតិអ្នកអានឱ្យបានជ្រាប។
ខាងក្រោមនេះ ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង បានជួបសម្ភាសន៍ផ្ទាល់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ុំ សត្ថា ឯកទេសជម្ងឺទូទៅ ទឹកនោម ផ្អែម និងក្រពេញ នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងមជ្ឈមណ្ឌលវេជ្ជសាស្ដ្រ អ៊ិលស៊ីស៊ី ធ្វើការបកស្រាយអំពីជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករដូចតទៅ។
អ្វីទៅជាការខ្វះជាតិស្ករ?
មនុស្សម្នាក់មានជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករបានន័យថា កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមរបស់គាត់ចុះទាប។ ក្នុងន័យនេះ គេកំណត់ថា បើជាតិស្ករក្នុងឈាមគាត់ទាបជាង០.៥ក្រាមក្នុងឈាម១លីត្រ។ ផ្ទុយទៅវិញសម្រាប់អ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម កាលណាជាតិស្ករក្នុងឈាមចុះទាបជាង០.៦ក្រាមក្នុង១លីត្រ គេហៅថា ខ្វះជាតិស្ករដែរហើយ។ លោកអ្នកមិត្ដអ្នកអានអាចមានចម្ងល់ថា តើអ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែមអាចខ្វះជាតិស្ករយ៉ាងដូចម្ដេច បើជាតិស្ករគាត់លើសស្រាប់ទៅហើយ? នៅពេលអ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែមទទួលទានថ្នាំព្យាបាល ឬចាក់អាំងស៊ុយលីនដែលហួសកម្រិតនោះ ជាតិស្ករអាចចុះជ្រុល។ ដូច្នេះអ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែមក៏អាចមានការខ្វះជាតិស្ករដែរ។
អាការខ្វះជាតិស្ករ ៖
អាការនៃជម្ងឺនេះអាចប្រែប្រួលទៅតាមកម្រិតជាតិស្ករ។ បើជាតិស្ករកាន់តែទាប អាការកាន់តែធ្ងន់។ អាការជម្ងឺជាទូទៅ អាចស្ដែងចេញជា ៖
- អស់កម្លាំង
- បែកញើសត្រជាក់
- ឈឺក្បាល
- ញ័រដៃ និងដើមទ្រូង
- ឃ្លានខ្លាំង
- ករណីធ្ងន់ធ្ងរអាចមានរហូតដល់វង្វេងវង្វាន់ ឬសន្លប់បាត់ស្មារតី។ ពេលខ្លះជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករនេះកើតឡើងពេលយប់ ពេលលោកអ្នកកំពុងសម្រាន្ដលក់ ដល់ពេលភ្ញាក់ពីដំណេក លោកអ្នកអាចមានអាការឈឺក្បាលឥតមូលហេតុ។
ធ្វើដូចម្ដេចបានដឹងថា ខ្វះជាតិស្ករមែន?
វាជាការងាយបំផុតដោយគ្រាន់តែលោកអ្នកជួសជាតិស្ករចុងដៃ ឬបូមឈាមយកទៅពិនិត្យនោះជាការស្រេច។ បើសង្ស័យ ជួសចុងដៃភ្លាម នោះលោកអ្នកនឹងដឹងថាខ្វះជាតិស្ករឬយ៉ាងណាហើយ។
អ្វីទៅជាមូលហេតុនៃជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករ?
ដើម្បីស្រួលយល់ យើងត្រូវចែកជា២ គឺខ្វះជាតិស្ករចំពោះអ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម និងខ្វះជាតិស្ករចំពោះអ្នកឥតទឹកនោមផ្អែម។
1 . ខ្វះជាតិស្ករចំពោះអ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម ៖
ករណីនេះកើតមានញឹកញាប់បំផុត។ នៅពេលអ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែមទទួលការព្យាបាល(លេបថ្នាំ ឬចាក់ថ្នាំអាំងស៊ុយលីន) ជាតិស្ករអាចចុះជ្រុល។ ក្នុងន័យនេះ មិនមែនរាល់ថ្នាំទឹកនោមផ្អែមសុទ្ធតែអាចឱ្យជាតិស្ករចុះជ្រុលនោះទេ។ លោកអ្នកត្រូវពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ និងសាកសួរជាមុនថា ថ្នាំទឹកនោមផ្អែមនេះអាចជាយថាហេតុឱ្យជាតិស្ករចុះជ្រុល ឬក៏អត់។ ហើយអ្វីដែលសំខាន់ទៅទៀតនោះ សម្រាប់អ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម បើសង្ស័យថា ជាតិស្ករចុះជ្រុលនោះត្រូវជោះជាតិស្ករមើលភ្លាម។
2 . ខ្វះជាតិស្ករចំពោះអ្នកឥតទឹកនោមផ្អែម ៖
អ្នកឥតទឹកនោមផ្អែមហើយ ខ្វះជាតិស្ករមាន២ប្រភេទ គឺខ្វះជាតិស្ករក្រោយបាយ និងខ្វះជាតិស្ករមុនបាយ។
1 . ខ្វះជាតិស្ករក្រោយបាយ ៖ ជម្ងឺនេះច្រើនកើតលើស្ដ្រីអាយុពី២០-៤០ឆ្នាំ ហើយមានជម្ងឺថប់អារម្មណ៍ ឬស្រឺតកើតជាមួយ។ អ្នកជម្ងឺ ត្អូញពីអាការជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករដែលរៀបរាប់ខាងលើ ២-៣ម៉ោងក្រោយទទួលអាហារ ទោះបីបានហូបអាហារច្រើនក្ដី។ ជាទូទៅករណី ខ្វះជាតិស្ករក្រោយបាយនេះ មិនបណ្ដោយឱ្យរោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ មិនអាចមានរហូតដល់វង្វេងវង្វាន់ ឬសន្លប់នោះទេ។
2 . ខ្វះជាតិស្ករមុនបាយ ៖ ករណីនេះកម្រមាន តែបើមានជាទូទៅមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ។ អ្នកជម្ងឺមានអាការឬរោគសញ្ញាជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករពេលព្រឹកមុន ពេលហូបអាហារ ឬកណ្ដាលយប់ ជាទូទៅក្រោយពេលបាយ ឬលើសពី៤-៥ម៉ោង។ មូលហេតុរបស់ជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករមុនបាយនេះមានច្រើន ដោយទាមទារឱ្យគ្រូពេទ្យធ្វើការស្រាវជ្រាវរកមូលហេតុដើម្បីព្យាបាល។ មូលហេតុរបស់វាមានដុំសាច់នៅលើលំពែង ខ្សោយក្រពេញមួយចំនួន ខ្សោយថ្លើម ខ្សោយតម្រងនោម ឬធ្លាប់វះកាត់ក្រពះ។ល។
5 . វិធីព្យាបាល ការខ្វះជាតិស្ករ
ការព្យាបាលជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករជារួមត្រូវបំពេញនូវកង្វះនេះភ្លាមៗ ដើម្បីកុំឱ្យមានផលវិបាកទៅលើសរីរាង្គរបស់យើង ជាពិសេសខួរក្បាល។ នៅពេលកើតមានអាការជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករ គ្រូពេទ្យត្រូវជួសជាតិស្ករចុងដៃដើម្បីបញ្ជាក់។ រួចអ្នកជម្ងឺគួរទទួលបាន អាហារដែលមានជាតិផ្អែមភ្លាម។ ឧទាហរណ៍ អាចទទួលទានបាននំប៉័ងមួយដុំ ឬទឹកក្រូចកន្លះកំប៉ុង ឬបៀមស្ករគ្រាប់១គ្រាប់។ល។
ជំហានទី២ដែលត្រូវធ្វើ ទោះជាករណីអ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែមខ្វះជាតិស្ករក្ដី ខ្វះជាតិស្ករក្រោយបាយ ឬមុនបាយក្ដី។ ត្រូវទៅប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យដើម្បីបានទទួលនូវការព្យាបាលសមរម្យ។
ដំបូន្មានអ្នកជំនាញ
- អាការជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករអាចច្រឡំនឹងជម្ងឺដទៃទៀតច្រើន។ ដូចនេះត្រូវពិនិត្យជាតិស្ករសិនមុននឹងសន្មតថាខ្លួនឯងមានជម្ងឺនេះ។ អ្នកជម្ងឺមិនត្រូវចេះតែទទួលបានអាហារដែលផ្អែម(សម្បូរជាតិស្ករ) ដោយពុំបានពិនិត្យជាតិស្ករជាមុនទេ។
- ចំពោះអ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែមដែលប្រើថ្នាំ អាចឱ្យជាតិស្ករចុះជ្រុលនោះ ត្រូវដាក់តាមខ្លួននូវម៉ាស៊ីន ជួសជាតិស្ករ និងស្ករ តាមខ្លួនដើម្បីព្យាបាលអាការខ្វះជាតិស្ករបានទាន់ពេលវេលា។
- ម្យ៉ាងវិញទៀតចំពោះអ្នកជម្ងឺខ្វះជាតិស្ករ ហើយគាត់មិនមែនជាអ្នកមានទឹកនោមផ្អែម ជាពិសេសអ្នកមានអាការខ្វះជាតិស្ករមុនបាយ ត្រូវតែទៅពិភាក្សា និងប្រឹក្សាយោបល់ជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ៥៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១០
Leave a Reply