ការរីកចម្រើននៃវិទ្យាសាស្ដ្រធ្វើឱ្យមនុស្សអាចបង្កើតបាននូវថ្នាំពុលសម្រាប់បម្រើក្នុងវិស័យកសិកម្ម ដែលផ្សំទ្បើងដោយ សារធាតុគីមីដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។ ក៏ប៉ុន្ដែគួរឱ្យសោកស្ដាយថ្នាំពុលគីមីដែលបម្រើក្នុងវិស័យកសិកម្មនោះ បាននាំមកនូវបញ្ហា ឬផលវិបាកមួយចំនួនធំចំពោះកសិករផ្ទាល់ ក្រុមគ្រួសារ អ្នកជិតខាង អ្នកបរិភោគជាដើម។ ជាងនេះទៅទៀតថ្នាំពុលគីមីទាំងនេះ ក៏ បានបំពុលដល់បរិស្ថានរស់នៅរបស់មនុស្សផងដែរ។
លោក គាម មករាឌី មន្ដ្រីផ្នែកស្រាវជ្រាវ នៃមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សា និងអភិវឌ្ឍន៍កសិកម្មកម្ពុជាបានចូលរួមជាមួយទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង ដើម្បីបកស្រាយអំពីបញ្ហារបស់ថ្នាំពុលកសិកម្ម និងបរិស្ថានរស់នៅ។
ថ្នាំពុលកសិកម្ម ជាអ្វី?
ថ្នាំកសិកម្ម ថ្នាំគីមី ថ្នាំពុលគីមី ថ្នាំការពារដំណាំ ថ្នាំពុលការពារដំណាំសុទ្ធតែជាឈ្មោះដែលកសិករយើងនិយមហៅ ដោយ ទ្បែកសម្រាប់ពេលនេះទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង សូមប្រើពាក្យថ្នាំពុលកសិកម្ម ដើម្បីងាយស្រួលយល់ ព្រោះវាមានន័យជាថ្នាំ ហើយមានពាក្យកសិកម្ម។
ថ្នាំពុលកសិកម្ម គឺជាថ្នាំដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់សម្លាប់ ឬបណ្ដេញកត្ដាចង្រៃរបស់ដំណាំ និងកសិផល។ ថ្នាំពុលប្រើសម្រាប់ ការពារដំណាំ តែអាចបង្កផលប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន។
ផលប៉ះពាល់របស់ថ្នាំពុលកសិកម្មដល់បរិស្ថាន
ការប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលកសិកម្មនាំមកនូវផលវិបាក ឬបញ្ហាជាច្រើន ដែលមានឥទ្ធិពលមិនល្អដល់បរិស្ថាន ដូចជានាំមកនូវភាព កខ្វក់ដល់ទឹក និងសម្លាប់នូវសត្វមានប្រយោជន៍ផ្សេងៗ បង្កឱ្យមានភាពស៊ាំទៅនឹងថ្នាំ ការផ្ទុះឡើងនូវកត្ដាចង្រៃ និងភាពបន្សល់ទុក នូវកាកសំណល់ថ្នាំក្នុងបរិស្ថានធម្មជាតិរយៈពេលយូរអង្វែង។
1. ថ្នាំពុលកសិកម្មនាំភាពកខ្វក់ដល់ទឹក
នៅពេលដែលកសិករបាញ់ថ្នាំបរិមាណយ៉ាងច្រើនមិនបានទៅនៅទំលើដំណាំទាំងអស់នោះទេ គឺវាធ្លាក់មកលើដី។ នៅពេល ធ្លាក់មកលើដី ជាតិថ្នាំជ្រាបចូលក្នុងដី ឬហូរទៅកន្លែងផ្សេងៗ ដូចជាថ្លុក ត្រញំង ស្រះ ប្រឡាយ បឹង ស្ទឹង ទន្លេជាដើម។ ជួនកាលថ្នាំ ពុលកសិកម្មអាចជ្រាបចូលដល់ទឹកអណ្ដូង ប្រសិនបើអណ្ដូងគ្មានលូការពារ។ នៅពេលដែលកសិករបាញ់ថ្នាំរួចយកធុងថ្នាំទៅលាង និង ចោលសម្បកថ្នាំតាមទឹក និងក្នុងទឹកពេលនោះជាតិថ្នាំពុលក៏បង្កឱ្យមានភាពកខ្វក់ដល់ទឹកបាន។ ភាពកខ្វក់នៃទឹកក៏ធ្វើឱ្យមនុស្ស និង សត្វពុលបានដែរនៅពេលយើងបរិភោគទឹកនោះ។ មានឧទាហរណ៍ជាក់ស្ដែងមួយនៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកនៅឆ្នាំ១៩៨៦ គេបានរក ឃើញថាមានថ្នាំពុលកសិកម្មចំនួន១៩ប្រភេទនៅក្រោមដី ក្នុងរដ្ឋចំនួន២៤។ បញ្ហានេះហើយទើបនៅកន្លែងខ្លះ គេមិនអាចបរិភោគទឹក នៅតំបន់របស់គេបានទេ ទាល់តែនាំទឹកមកពីតំបន់ផ្សេងវិញ។ ប្រការគ្រោះថ្នាក់បំផុត គឺកើតនៅពេលដែលកសិករ ឬក្មេងៗឃ្វាលគោ បរិភោគទឹកនៅក្នុងពេលដែលទើបនឹងបាញ់ថ្នាំហើយ។ ត្រី ក្ដាម ខ្យង និងសត្វដទៃទៀតដែលរស់នៅក្នុងទឹកក៏ពុលតាមរយៈភាពកខ្វក់ នេះដែរ។ ជាពិសេសសត្វទាំងនេះឆាប់ចាញ់ជាតិពុលណាស់។ ទឹកដែលមានជាតិពុលមិនសម្លាប់មនុស្សភ្លាមៗមែន តែវាអាចពុលដល់ សត្វ ជួនកាលនៅពេលដែលកសិករយកសត្វទាំងនេះមកបរិភោគក៏បង្កឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់បានដែរ។
2. សម្លាប់សត្វមានប្រយោជន៍
នៅពេលកសិករបាញ់ថ្នាំ ជាតិថ្នាំដែលនៅទើរលើរុក្ខជាតិ ដី និងក្នុងទឹកក៏អាចពុលដល់សត្វផ្សេងៗទៀត ដែលកសិករគ្មាន បំណងសម្លាប់។ សត្វដែលមានប្រយោជន៍សំខាន់មានដូចជាសត្វឃ្មុំ(ពពួកញំលម្អងផ្កា)ជាដើម។ ឃ្មុំជាសត្វមួយដែលមានសារៈប្រយោជន៍ដល់រុក្ខជាតិឱ្យបង្កាត់មានផ្លែផ្កា។ ដូចនេះប្រសិនបើបរិមាណឃ្មុំថយចុះ ឬបាត់បង់ធ្វើឱ្យរុក្ខជាតិមួយចំនួនមិនសូវមានផ្លែផ្កាល្អ ។ មានសត្វមានប្រយោជន៍ផ្សេងៗទៀត ដូចជាពីងពាង កន្ទុំរុយ កង្កែប ពស់ ចាបជាដើម។ សត្វទាំងនោះជួយស៊ីសត្វចង្រៃដែល បំផ្លាញដំណាំ។ បើយើងបាញ់ថ្នាំទៅងាប់ទាំងសត្វមានប្រយោជន៍នោះ ដំណាំរបស់យើងនឹងអស់អង្គរក្សការពារហើយ។ អ្វីដែលគួរឱ្យ ពិចារណាមួយទៀតនោះ គឺឥទ្ធិពលនៃការប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលលើត្រី ត្រីមិនត្រឹមតែជាមិត្ដរបស់កសិករទេ តែវាជាអាហារចាំបាច់សម្រាប់ កសិករទៀតផង។ ដូចនេះដើម្បីចៀសវាងកុំឱ្យបាត់បង់នូវសត្វមានប្រយោជន៍ និងចៀសវាងកុំឱ្យមានការផ្ទុះទ្បើងនូវកត្ដាចង្រៃ សូម ពិចារណាជាមុន មុនប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលកសិកម្ម។
3. ការបន្សល់ទុកនូវជាតិថ្នាំក្នុងបរិស្ថាន
មានថ្នាំពុលកសិកម្មខ្លះ មិនអាចរលាយសាបអស់ដោយងាយទេ បន្ទាប់ពីប្រើហើយ វាអាចនៅសល់ក្នុងដី ទឹក និងរាងកាយ របស់សត្វ និងមនុស្សរហូតដល់រាប់ឆ្នាំ។ ដូចនេះពេលវាធ្លាក់ចូលដល់ក្នុងទឹក បរិមាណថ្នាំត្រូវទើរនៅលើរុក្ខជាតិ និងសត្វល្អិត វាអាចធ្វើ ឱ្យក្លិនរបស់ថ្នាំពុលសាយភាយពាសពេញភូមិ ហើយធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពអ្នកជិតខាង ជួនកាលបង្កជាទំនាស់ប្ដឹងផ្ដល់គ្នាទៀត ផង។
ដំបូន្មានអ្នកជំនាញ
ដោយសារថ្នាំមិនងាយរលាយក្នុងទឹក ហើយចេះតែស្ថិតនៅយូរអង្វែង នាំមកនូវគ្រោះថ្នាក់ដល់បរិស្ថាន និងសុខភាពរបស់ យើង។ ដើម្បីចៀសវាងនូវបញ្ហាដែលកើតមានទ្បើងដោយសារថ្នាំពុលកសិកម្ម មានតែផ្លូវម្យ៉ាងទេ គឺកុំប្រើតែម្ដង។ មានមធ្យោបាយ ជាច្រើនដែលអាចឱ្យយើងចៀសពីការប្រើថ្នាំពុលបាន ឬក៏ប្រើវាក្នុងកម្រិតទាបបំផុត។ បើប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលកសិកម្ម សូមប្រុងប្រយ័ត្ន ក្នុងពេលបាញ់ និងក្រោយពេលបាញ់ ក៏ដូចជាការទុកដាក់ថ្នាំ ឬសម្រកថ្នាំ ការលាងសម្អាតធុងថ្នាំជាដើម។ ចំពោះក្រុមគ្រួសារ ក៏ ដូចជាអ្នកនៅក្នុងសហគមន៍ សូមចៀសឱ្យផុតពីកន្លែងបាញ់ថ្នាំ ឬកុំប្រើប្រាស់ទឹកដែលមានប្រភពជិតកន្លែងបាញ់ថ្នាំ កុំបរិភោគសត្វ ដែលចាប់ពីកន្លែងបាញ់ថ្នាំ។ កសិករដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលគួរតែមានការដាក់សញ្ញាសម្គាល់ ដើម្បីឱ្យដឹងថាស្រែ ឬចំការមានបាញ់ថ្នាំ ពុល ចៀសវាងគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិត។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០១៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០៧
Leave a Reply