ការលេងកម្សាន្ដ គឺជាផ្នែកនៃសិទ្ធិសេរីភាពមួយរបស់កុមារ ក្នុងចំណោមសិទ្ធិជាច្រើនដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយ អនុសញ្ញាអន្ដរជាតិ ស្ដីអំពីសិទ្ធិកុមារនៅក្នុង
កុមារដែលមានសុខភាពល្អមាំមួន អាស្រ័យទៅលើការយកចិត្ដទុកដាក់ ការមើលថែរក្សា និងជាកាតព្វកិច្ចរបស់អាណាព្យាបាល។ ពេលដែលទារកប្រសូតមកហើយ តែមាន
សុខភាពកុមារគឺសំខាន់បំផុតសម្រាប់ការរីកលូតលាស់ និងវិវឌ្ឍន៍ទៅមុខទាំងសុខភាពរាងកាយ និងសតិបញ្ញាស្មារតី ផ្សេងៗជាច្រើនទៀតរបស់កុមារ។ ដូច្នេះហើយមាតាបិតាគ្រប់រូបត្រូវធ្វើ
ទឹកដោះម្ដាយជាអាហារមួយដ៏ប្រណិត និងមានសារៈសំខាន់បំផុតសម្រាប់ទារកតាំងតែពីប្រសូតមកភ្លាម រហូតទៅដល់ អាយុ៦ខែដំបូង។ ម្ដាយតែងតែផ្ដល់ទឹកដោះរបស់ខ្លួនទៅឱ្យកូន ក្នុងគោលបំណងចង់ឱ្យ
ផ្នត់គំនិតរបស់មាតាបិតាទូទៅ មានតែទស្សនៈអវិជ្ជមានចំពោះសកម្មភាពកុមារលេងកម្សាន្ដ ដូចជាការគូររូប ការរៀនសូត្រ និងការរស់នៅរបស់កុមារ។ មាតាបិតាមួយចំនួនតែងតែដាក់បន្ទុក និងប្រៀនប្រដៅឱ្យកុមារធ្វើតាម ដោយ
ការថែទាំ និងការស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នមនៅ១២ខែ ខុសប្លែកកាលពីកុមារនៅមានអាយុតិចជាងនេះ។ លោកអ្នកបានអានកាល ពីលេខមុនរួចមកហើយអំពីសុខភាពកុមារពីពេលទើបកើត
កាលបើកុមារ មានបន្ទុកជម្ងឺបេះដូងប្រហោងហើយនោះ សមាជិកគ្រួសាររួមទាំងកុមារត្រូវជួបប្រទះទៅនឹងទុក្ខកង្វល់ជាច្រើនទៅនឹងថវិការ ក៏ដូចជាការព្យាបាលជម្ងឺ។ ពេលកុមារធ្វើ
ការថែទាំ និងការស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នមក្នុងឆ្នាំដំបូង ជួយឱ្យកុមារលូតលាស់បានល្អ។ ការបីបម និងនិយាយលេងជាមួយ កុមារជួយភ្ញោចកុមារឱ្យមានការ
ការធ្លាក់រដូវជាសញ្ញាបញ្ជាក់ពីការឈានដល់វ័យបន្ដពូជ គ្រប់ការ ឬក៏ពេញក្រមុំរបស់កុមារី។ កាលពីមុនការធ្លាក់រដូវដំបូង ឬពេញក្រមុំច្រើនកើតមាននៅពេលដែលកុមារីមានអាយុពី១៣ទៅ១៧ឆ្នាំ។ ប៉ុន្ដែនៅពេល
មាតាបិតា និងអ្នកទទួលបន្ទុកថែទាំទារកភាគច្រើនតែងតែយល់ថា ការត្អើក ការភើ និងការក្អែទឹកដោះរបស់ទារក គឺជារឿងធម្មតា។ ជាការពិតណាស់ ការត្អើក ភើ ឬក្អែទឹកដោះ គឺជាដំណាក់កាលនៃការវិវត្ដន៍ផ្នែករាងកាយរបស់ទារក។ ប៉ុន្ដែ