
តាមច្បាប់ស្ដីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារបានចែងថាបុរស និងនារីដែលពេញលក្ខណៈច្បាប់ មានសិទ្ធិពេញលេញក្នុងការ សម្រេចអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ភាគីម្ខាងមិនអាចបង្ខំឆន្ទៈភាគីម្ខាងទៀតបានឡើយ។
ចាញ់ច្រាប ឬបាក់ស្បាត កើតមានច្រើននៅក្នុងសង្គមខ្មែរស្ទើរតែគ្រប់វ័យ ហើយអ្នកខ្លះពុំបានចាប់អារម្មណ៍លើបញ្ហានេះទេ។ ភាពបាក់ស្បាតនេះ ធ្វើឱ្យអ្នកជម្ងឺបញ្ចេញអាការៈ ដូចជាឆាប់ភ័យ
នៅក្នុងសង្គមខ្មែរមនុស្សគ្រប់វ័យទាំងប្រុសទាំងស្រី តែងតែកើតមានការប៉ះទង្កិចផ្លូវចិត្ដ នាំឱ្យមិនស្ងប់ និងមានការតានតឹងផ្លូវចិត្ដ។ ស្ដ្រេស្ស ឬការតានតឹងផ្លូវចិត្ដនេះ កើតឡើងយូរៗទៅ នាំឱ្យមនុស្ស
រហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ នៅប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋសាមញ្ញក្ដី ជាគ្រូពេទ្យក្ដី មិនទាន់មានការយល់ដឹងអំពីភាពញៀន បានច្បាស់លាស់នៅឡើយទេ។ ការមិនយល់ច្បាស់ពីភាព
នៅប្រទេសកម្ពុជា ជម្ងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ដ ជាជម្ងឺដែលកើតមានច្រើន និងគ្រប់វ័យផងដែរ។ បើតាមប្រសាសន៍របស់លោកសាស្ដ្រាចារ្យ កា ស៊ុនបូណាត អ្នកឯកទេសវិកលវិទ្យា បានឱ្យដឹងថាក្នុងចំណោមអ្នកជម្ងឺ
ជម្ងឺផ្លូវចិត្ដអាចស្ដែងឡើងតាមរយៈទឹកមុខ កាយវិការ ប្រតិកម្ម ពាក្យសម្ដី ដែលមនុស្សម្នាក់បានបព្ចោញមកខាងក្រៅ។ សម្រាប់ការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា ក្នុងការស់នៅប្រចាំថ្ងៃ មិនថានៅទីណាទេ
ឥរិយាបថគឺបង្ហាញពីអត្ដចរិតល្អ និងអាក្រក់ លោកអ្នកគ្រប់រូបតែងចង់ឱ្យខ្លួនឯងក្លាយជាមនុស្សដែលមានឥរិយាបថល្អ ស្គាល់ខ្លួនឯងច្បាស់ ចេះប្រើប្រាស់សមត្ថភាពរបស់ខ្លួន និងអាចដោះស្រាយ
កុមារងាយនឹងទទួលរងនូវការកើតវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ នៅពេលដែលពួកគេជួបនូវបញ្ហាអ្វីមួយ។ ឪពុកម្ដាយមួយចំនួនមិនបានយល់ថាកូនរបស់ខ្លួនអាចមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដឬក៏អត់នោះទេ ហើយវិបត្ដិទាំងនោះ
ជាការពិតណាស់ពាក្យថាប្រច័ណ្ឌគឺកើតឡើងពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ សេចក្ដីស្រឡាញ់ខ្លាំងទើបធ្វើឱ្យមានចិត្ដប្រច័ណ្ឌ។ ប៉ុន្ដែបើសិនជាការប្រច័ណ្ឌរហូតដល់ការប្រើអំពើហិង្សាវាមិនមែនជារឿងមួយដែល
មនុស្សម្នាក់ដែលមានសុខភាពល្អទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ដ អាចមានសមត្ថភាពគិតគូរដោះស្រាយបញ្ហានានាក្នុងជីវិតរស់នៅបានយ៉ាងល្អ និងអាចធ្វើទំនាក់ទំនងប្រកបដោយភាពរីករាយជាមួយអ្នកដទៃ។