រូបភាពដែលបានស្ដែងចេញពីការមើលទូរទស្សន៍អាចធ្វើឱ្យលោកអ្នក និងកុមារដិតអារម្មណ៍ជាប់ក្នុងចិត្ដជានិច្ច ទាំងរូបភាពសំណើច បាញ់ប្រហារ កាប់សម្លាប់ ភ័យតក់ស្លុត រន្ធត់ញាប់ញ័រ ឬការកម្សាន្ដសប្បាយៗជាដើម។ ការដែលទស្សនាខ្សែភាពយន្ដ បែបភ័យខ្លាច ព្រឺព្រួច ផ្សងគ្រោះថ្នាក់ ជួបហេតុការណ៍អាក្រក់ ការស្លាប់បាត់បង់ជីវិត ឬអំពើឃោរឃៅ គឺអាចនឹងធ្វើឱ្យលោកអ្នកមួយចំនួនដែលមានសុខភាពផ្លូវចិត្ដមិនរឹងមាំ ជាពិសេសកុមារងាយមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចនឹងហេតុការណ៍ដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងសាច់រឿងបំផុត ដោយសារតែបុគ្គលទាំងនោះមិនទាន់មានចិត្ដក្លាហានប្រឈមនឹងហេតុទាំងអស់នោះបាន។
វេជ្ជបណ្ឌិត សុខ សេដ្ឋបុត្រ អ្នកឯកទេសផ្នែកសុខភាពផ្លូវចិត្ដនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្ដភាពខ្មែរ-សូវៀត បកស្រាយពីការមើល ទូរទស្សន៍ និងផ្លូវចិត្ដកុមារជូនប្រិយមិត្ដឱ្យបានជ្រាប តាមរយៈទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង។
ហេតុអ្វីកុមារចូលចិត្ដមើលទូរទស្សន៍ដូចមនុស្សធំដែរ?
កុមារមួយចំនួនចូលចិត្ដតាមដានសាច់រឿងដូចមនុស្សធំអ៊ីចឹងដែរ កុមារខ្លះចូលចិត្ដមើលពាណិជ្ជកម្មតាមទូរទស្សន៍ ខ្លះចូលចិត្ដមើលកម្មវិធីចម្រៀង ខ្លះចូលចិត្ដមើលកម្មវិធីកុមារដូចគ្នា ហើយកុមារខ្លះទៀតចូលចិត្ដមើលតាមសារជាតិជាកុមារ គឺមើលតែគំនូរជីវចលតែប៉ុណ្ណោះ។ ការដែលកុមារចូលចិត្ដទស្សនាកម្មវិធីប្រភេទផ្សេងៗគ្នាបែបនេះគឺមកពីចំណង់ចំណូលចិត្ដរបស់កុមារម្នាក់ៗ ហើយក៏មកពីនិស្ស័យខុសៗគ្នារបស់កុមារផងដែរ។ ការទស្សនាទូរទស្សន៍ក៏អាចធ្វើឱ្យកុមារមានការរីកចម្រើនផ្នែកបញ្ញាស្មារតីមួយចំនួនផងដែរ តែទន្ទឹមនឹងនេះការមើលទូរទស្សន៍ក៏អាចប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍របស់កុមារផងដែរ។
ទំនាក់ទំនងការមើលទូរទស្សន៍ និងផ្លូវចិត្ដកុមារ
កុមារភាគច្រើនចូលចិត្ដមើលតុក្កតាឬគំនូរជីវចលច្រើនជាងខ្សែភាពយន្ដ ហើយគំនូរជីវចលភាគច្រើនបានផ្ដល់នូវចំណេះដឹងជាច្រើនដល់កុមារ។ ដូចនេះកុមារដែលបានទស្សនាគំនូរជីវចលប្រភេទទាំងនោះធ្វើឱ្យទទួលបាននូវចំណេះដឹងមួយចំនួន ជាឧទាហរណ៍ដូចជាការសរសេរជាភាសាអង់គ្លេសជាដើម។ ផ្ទុយទៅវិញក៏មានកុមារមួយចំនួនចូលចិត្ដមើលទូរទស្សន៍បែបខ្សែភាពយន្ដ ដូចមនុស្សធំផងដែរ ហើយការមើលនោះទៀតសោតច្រើនតែខ្សែភាពយន្ដដែលបង្ហាញពីការសប្បាយរីករាយ កំប្លុកកំប្លែង គឺមិនចោទជាបញ្ហាអ្វីចំពោះកុមារនោះទេ។ តែបើសិនជាសាច់រឿងនោះមានភាពភ័យរន្ធត់ ខ្មោច ផ្សងព្រេងគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត គឺអាចនឹងធ្វើឱ្យអារម្មណ៍កុមារដិតជាប់នូវរូបភាពដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាច និងអាកប្បកិរិយាកាចសាហាវទាំងនោះ។ ដូចនេះការមើលខ្សែភាពយន្ដបែបភ័យខ្លាច រន្ធត់ គឺងាយនឹងធ្វើឱ្យមានផលប៉ះពាល់ចំពោះផ្លូវចិត្ដកុមារខ្លាំងបំផុត។ ចំពោះសាច់រឿងដែលបង្ហាញពីការកាប់សម្លាប់ អំពើកាចសាហាវវិញនោះ ក៏ងាយនឹងធ្វើឱ្យកុមារធ្វើតាមអាកប្បកិរិយាទាំងនោះដែរ។ ដូចនេះកុមារមិនត្រូវមើលរូបភាពទាំងអស់នោះទេ ព្រោះវាអាចបង្កឱ្យមានផលប៉ះពាល់។ លោកអ្នកអាចឱ្យកុមារទស្សនាខ្សែភាពយន្ដគំនូរជីវចលបែបការអប់រំ ឬភាពសប្បាយរីករាយជាដើម គឺមានភាពប្រសើរជាជាងឱ្យកុមារទស្សនាខ្សែភាពយន្ដបែបភ័យខ្លាច និងកាចសាហាវ។
ផលប៉ះពាល់ចំពោះកុមារ
បើមានប្រដាប់ប្រដាក្មេងលេង គួរទុកឱ្យកុមារអង្គុយលេង ឬមានកុមារដទៃមកលេងជាមួយ។ ដូចនេះកុមារមិនសូវជាចាប់អារម្មណ៍មកមើលទូរទស្សន៍នោះទេ។ ការមើលទូរទស្សន៍ក៏អាចមានផលប៉ះពាល់ចំពោះកុមារផងដែរ ជាពិសេសគឺប៉ះពាល់ផ្នែកសុខភាពផ្លូវចិត្ដកុមារ។ បើកុមារទស្សនារឿងកម្សាន្ដសប្បាយៗ មានការអប់រំល្អៗ កុមារក៏ទទួលបាននូវអ្វីទាំងនោះដែរ តែបើកុមារទស្សនារឿងភ័យខ្លាច បាញ់ប្រហារ សម្លាប់ កុមារក៏មានប៉ះពាល់អារម្មណ៍ទៅតាមនោះដែរ។ បើឱ្យកុមារមើលទូរទស្សន៍ច្រើនពេក កុមារមិនមានការលូតលាស់ ទាំងផ្នែកបញ្ញាស្មារតី និងរូបរាងកាយនោះឡើយ។ កុមារត្រូវការលេងដើម្បីបញ្ចេញថាមពល និងមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដែលនៅជុំវិញខ្លួន។ នៅពេលដែលកុមារមើលខ្សែភាពយន្ដបែបភ័យខ្លាច តក់ស្លុត រន្ធត់ អារម្មណ៍កុមារ នៅតែមានភ័យខ្លាចនឹងរូបភាពទាំងអស់នោះ ហើយអាចធ្វើឱ្យក្មេងគេងមមើ និងមានយល់សប្ដិអាក្រក់ផងដែរ។ បើសិនជាក្មេង មើលខ្សែភាពយន្ដភ័យខ្លាច រួចហើយមានអាការមិនធម្មតាផ្នែកផ្លូវចិត្ដ ដូចជាខ្លាចញឹកញាប់ ឬនិយាយតែម្នាក់ឯង ត្រូវប្រញាប់យកទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញខាងផ្លូវចិត្ដកុមារឱ្យបានរួសរាន់ ដើម្បីបញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ពីអាការទាំងនោះ។
សូមកាត់បន្ថយកុំឱ្យកុមារមើលទូរទស្សន៍ច្រើនពេក
ដើម្បីកាត់បន្ថយការមើលទូរទស្សន៍របស់កុមារ គឺត្រូវឱ្យកុមារមានសកម្មភាពផ្សេងៗឱ្យបានច្រើនជាងការមើលទូរទស្សន៍ ដូចជាការលេងល្បែងដែលមានប្រយោជន៍ចំពោះការគិតរបស់កុមារ ឬទៅលេងជាមួយមិត្ដភក្ដិ។ មិនត្រូវតាមចិត្ដរាល់ពេលដែលកុមារ ទាមទារមើលទូរទស្សន៍នោះទេ ប៉ុន្ដែបើសិនជាកុមារមានភាពមានៈ លោកអ្នកត្រូវដាក់កំណត់ពេលវេលាជាមួយកុមារ ដល់ពេលចប់ បើកុមារមិនព្រមឈប់មើល លោកអ្នកគប្បីសម្រួល និងរិះរកអ្វីមកជំនួសពីការមើលទូរទស្សន៍មកជាការលេងអ្វីផ្សេងវិញ តែត្រូវចៀសវាងការស្រែកគំហក និងការវាយដំកុមារ។
ដំបូន្មានអ្នកជំនាញ
លោកអ្នកមិនត្រូវមានភាពតឹងតែង ឬដាក់សម្ពាធទៅលើកូននោះទេ ការដែលធ្វើដូចនេះនឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពផ្លូវចិត្ដរបស់កុមារ។ លោកអ្នកគប្បីផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅ ក្ដីស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នមចំពោះកូនឱ្យបានច្រើន ពុំគប្បីអប់រំកូនដោយប្រើអំពើហិង្សានោះទេ ត្រូវលើកទឹកចិត្ដ ផ្ដល់ភាពជឿជាក់ និងមានភាពម៉ត់ចត់ចំពោះកូន ហើយត្រូវស្វែងយល់ចិត្ដកូនថាកូនកំពុងត្រូវការអ្វីខ្លះពីលោកអ្នក។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ៥៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១០
Leave a Reply