កុមារងាយនឹងទទួលរងនូវការកើតវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ នៅពេលដែលពួកគេជួបនូវបញ្ហាអ្វីមួយ។ ឪពុកម្ដាយមួយចំនួនមិនបានយល់ថាកូនរបស់ខ្លួនអាចមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដឬក៏អត់នោះទេ ហើយវិបត្ដិទាំងនោះកើតឡើងដោយសារអ្វីនោះដែរ? ក្មេងដែលមានវិបត្ដិ ផ្លូវចិត្ដភាគច្រើនអាចបណ្ដាលមកពីបញ្ហាជាច្រើន ដែលមាតាបិតាគ្រប់រូបគួរពិចារណា និងស្វែងយល់ឱ្យបានច្បាស់អំពីបញ្ហានេះ។
នៅក្នុងទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សុខ សេដ្ឋបុត្រ អ្នកឯកទេសផ្នែកសុខភាពផ្លូវចិត្ដនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្ដភាពខ្មែរ-សូវៀត បកស្រាយអំពីវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដកុមារ រួមទាំងវិធីការពារសម្រាប់កុមារផងដែរ។
អ្វីទៅជាវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដកុមារ?
វិបត្ដិផ្លូវចិត្ដកុមារក៏ដូចជាវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដមនុស្សធំដែរ ដោយគ្រាន់តែវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដកុមារចែកចេញជាពីរគឺវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ និងវិបត្ដិ នៃការលូតលាស់ ពីព្រោះកុមារមានការលូតលាស់ខាងរាងកាយ ផ្លូវចិត្ដ ផ្លូវគំនិតជាដើម។ វិបត្ដិផ្លូវចិត្ដកុមារមិនមានការស្ដែងចេញឱ្យ ដឹងនោះទេ ហើយបើសិនជាមានការសម្ដែងចេញគឺចេញតែពីអាការៈខាងក្រៅ គឺមានដូចជាកុមារឈឺ យំ ក្ដៅខ្លួនញឹកញាប់ ក្មេងមិនលេង មិនបរិភោគ ក្មេងរករឿង ក្មេងមិនចង់ទៅសាលាជាដើម។
កត្ដាដែលបណ្ដាលឱ្យកុមារមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ
កុមារដែលមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដត្រូវបានគេចែកចេញជាពីរគឺ ៖
១ . កុមារងាយរើសកំហុសដាក់ខ្លួន ៖ ក្នុងគ្រួសារឪពុកម្ដាយប្រើអំពើហិង្សា ជាហេតុធ្វើឱ្យកុមារគិតថាគឺជារឿងដែលកើត ឡើងគឺបណ្ដាលមកខ្លួន សូម្បីតែរឿងបន្ដិចបន្ដួចដែលកើតឡើងនៅក្នុងផ្ទះក៏កុមារចេះតែយកដាក់ខ្លួនដែរ ដោយគិតថាបើកុំតែមានខ្លួនគេក៏ឪពុកម្ដាយមិនឈ្លោះគ្នាដែរ។ កាលណាដែលក្មេងរើសរឿងបែបនេះមកដាក់ខ្លួនហើយ អាចធ្វើឱ្យកុមារមានអារម្មណ៍កម្សត់ ដែលធ្វើឱ្យកុមារមិនដេក កុមារឈឺក្បាល ក្ដៅខ្លួន ហើយអាចធ្វើឱ្យកុមារធ្លាក់ទឹកចិត្ដ ជាពិសេសបញ្ហាស្មារតីធ្លាក់ចុះ។ ដូចនេះ ឪពុកម្ដាយត្រូវតែយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះកុមារនៅពេលដែលក្មេងយំ ត្រូវតែលួងលោមក្មេងដោយប្រើពាក្យសម្ដីផ្អែមល្ហែម ដោយនិយាយថារឿងហេតុដែលកើតឡើងនេះមិនមែនមកពីខ្លួនគេនោះទេ។
២ . ក្មេងពេញដោយគំនិតអច្ឆរិយ ៖ កុមារតែងតែគិតថាខ្លួនគេនឹងពូកែខ្លាំង ឧទាហរណ៍បើសិនជាឪពុកម្ដាយមានការរវល់ ដោយទុកឱ្យយាយតាជាអ្នកមើលថែរក្សាជំនួសឪពុកម្ដាយ ធម្មតាការមើលថែរបស់ជីដូនមិនដូចជាការមើលថែរបស់ឪពុកម្ដាយទេ ដូចជាពេលខ្លះអាចស្ដីបន្ទោសប្រើពាក្យសម្ដីអាក្រក់ ឬក៏វាយជាដើម នៅពេលដែលគាត់និយាយទៅកាន់ក្មេងហើយក្មេងមិនស្ដាប់។ ដូចនេះក្មេងចាំទុកក្នុងចិត្ដដោយគិតថាតាយាយអាក្រក់ ក៏កើតចេញជាចិត្ដស្អប់ ហើយអ្វីដែលមិនល្អនោះគឺនៅពេលដែលក្មេងមាន ចិត្ដស្អប់អ្នកណាហើយគឺក្មេងចង់ឱ្យតែអ្នកនោះស្លាប់ សូម្បីតែបងប្អូនបង្កើតនៅពេលដែលឈ្លោះគ្នាគឺក្មេងចង់ឱ្យតែអ្នកនោះស្លាប់់។ ចៃដន្យអ្នកដែលក្មេងស្អប់ក៏ស្លាប់មែន ពេលនោះហើយក្មេងមួយចំនួនគិតថាគេខ្លាំងគេពូកែ។ ដូចនេះគេត្រូវតែឱ្យឪពុកម្ដាយយល់ចិត្ដគេកាន់តែខ្លាំង អ៊ីចឹងហើយបានក្មេងខ្លះរឹងរូស ពិបាកប្រដៅ។ ហើយពេលខ្លះនៅពេលដែលឪពុកម្ដាយធ្វើអ្វីមិនត្រូវចិត្ដគឺខឹង គេស្រែកដាក់ ជេរ គេមិនបរិភោគបាយជាដើម។ ដូចនេះលោកអ្នកដែលជាឪពុកម្ដាយមិនត្រូវបណ្ដោយឱ្យកូនកើតមានគំនិតអច្ឆរិយ នោះទេ ព្រោះអាចមានផលវិបាកទៅថ្ងៃក្រោយ ហើយគំនិតអច្ឆរិយនេះអាចបណ្ដាលឱ្យក្មេងខូច។
ផលប៉ះពាល់ចំពោះកុមារមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ
កុមារមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដភាគច្រើនមិនមានផលប៉ះពាល់អ្វីច្រើនទៅលើសង្គមខាងក្រៅទេ តែមានផលប៉ះពាល់ចំពោះគ្រួសារ ជាចម្បង។ កាលណាក្មេងមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ ភាគច្រើនធ្វីឱ្យគ្រួសារមានភាពរញ៉េរញ៉ៃធ្វើបាបឪពុកម្ដាយ ហើយពេលខ្លះក្មេងក៏អាច ធ្វើបាបខ្លួនឯងរហូតឈានទៅដល់ការប្រើប្រាស់ថ្នាំញៀន ហិតកាវជាដើម ហើយអ្វីដែលពិបាកគឺក្មេងអាចគេចសាលារៀន មិនចូលរៀន មិនស្ដាប់ឪពុកម្ដាយ មិនស្ដាប់គ្រូ ហើយបើសិនជាចូលទៅដល់ក្នុងសាលារៀនក្មេងក៏មិនមានចិត្ដរៀនសូត្រដែរ ពេលខ្លះអាចបង្ក ឱ្យមានការវាយតប់គ្នា។
វិធីការពារចំពោះកុមារមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ
ការការពារចំពោះកុមារមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដមានពីរ គឺកុមារដែលមានឪពុកម្ដាយ និងកុមារកំព្រា ៖
១ . ចំពោះកុមារដែលមានឪពុកម្ដាយ ៖ ភាគច្រើនកុមារដែលមានឪពុកម្ដាយតែងតែទទួលបានភាពកក់ក្ដៅជាងកុមារកំព្រា ហើយក៏មិនងាយនឹងមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដដូចកុមារកំព្រានោះទេ។ បើសិនជាកុមារដែលមានឪពុកម្ដាយ ហើយនៅតែមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដនោះគឺបណ្ដាលមកពីឪពុកឬម្ដាយដែលមិនបានយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះកូន មិនយល់ពីចិត្ដរបស់កូនថា កូនចង់បានអ្វី? ហើយកុមារ ប្រភេទនេះមានចិត្ដរឹងរូសណាស់។ ឪពុកម្ដាយត្រូវតែស្វែងយល់ពីកូនឱ្យកាន់តែច្បាស់ថា កូនត្រូវការអ្វី? ហើយឪពុកម្ដាយមិនត្រូវ មានចិត្ដស្រឡាញ់កូនលម្អៀងនោះទេ ព្រោះការដែលឪពុកម្ដាយស្រឡាញ់កូនឱ្យស្មើគ្នាគឺជាបញ្ហាមួយដែលអាចធ្វើឱ្យគ្រួសារមិនចុះសម្រុងគ្នា។ ហើយកត្ដាដែលសំខាន់នោះគឺអាចធ្វើឱ្យកូនមានចិត្ដច្រណែននឹងគ្នា អាចមានជម្លោះនឹងគ្នា ហើយក៏អាចឱ្យកូនមាន វិបត្ដិផ្លូវចិត្ដទៀតផង។ កត្ដាដែលសំខាន់នោះគឺឪពុកម្ដាយត្រូវតែផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅឱ្យកូនគ្រប់ៗគ្នា ហើយក៏មិនត្រូវឱ្យកូនធ្វើអ្វីទៅតាម ចិត្ដពេកដែរ។
២ . ចំពោះកុមារកំព្រា ៖ ពួកគេតែងតែមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដជានិច្ច ដោយសារតែពួកគេគ្មានឪពុកម្ដាយ គ្មានភាពកក់ក្ដៅ ហើយអ្វីដែលពួកគេត្រូវការនោះគឺការលើកទឹកចិត្ដពីមិត្ដភក្ដិ និងអ្នកដែលនៅជុំវិញខ្លួនរបស់គេ និងចង់ឱ្យគេយកចិត្ដទុកដាក់។
វិធីព្យាបាលចំពោះកុមារមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ
មិនអាចធ្វើការព្យាបាលដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ដូចជាមនុស្សចាស់បានទេ គឺគេធ្វើការព្យាបាលដោយការស្វែងរកមូលហេតុ ដែលបណ្ដាលឱ្យក្មេងមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ។ ការព្យាបាលដោយការស្វែងរកមូលហេតុនេះភាគច្រើនគឺគេឱ្យក្មេងលេង។ ជាអាទិការលេងជា របៀបមនោសញ្ចេតនា ការនិយាយស្ដី ដូចជាការនិយាយលើកទឹកចិត្ដជាដើម។ ហើយការព្យាបាលខ្លះគឺគេបាននាំកុមារទៅលេង កន្លែងមួយដែលមានបរិយាយកាសល្អ ហើយសម្បូរទៅដោយប្រដាប់ប្រដាក្មេងលេងជាច្រើន ជាពិសេសគឺគេត្រូវឱ្យក្មេងលេងរបស់ ខ្លះៗដែលមានសារៈប្រយោជន៍ ដូចជាមានផ្ទះ មានសមាជិកគ្រួសារ មានយាយតាជាដើម។ គេធ្វើបែបនេះ ដើម្បីឱ្យដឹងថានៅក្នុង ចំណោមមនុស្សទាំងអស់ តើមានអ្នកណាខ្លះដែលជាហេតុធ្វើឱ្យកុមារមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ? បើតាមការស្រាវជ្រាវរបស់បរទេសនៅពេល ដែលក្មេងលេងរបស់ទាំងនេះក្មេងអាចបញ្ចេញទង្វើមិនល្អទៅលើរូបនោះ នៅពេលដែលកុមារមានការនឹកដល់មនុស្សដែលធ្វើបាបខាង ផ្លូវចិត្ដរបស់គេ ហើយជួនកាលក្មេងដែលលេងរបស់នោះគេអាចហៅឈ្មោះអ្នកដែលគេស្អប់ថែមទៀតផង។
ដំបូន្មានអ្នកជំនាញ
កាលណាក្មេងមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដតែងតែមានភាពកម្សត់មានភាពភ័យខ្លាច ហើយចំពោះក្មេងខ្លះអាចកាច រឹងរូស មិនស្ដាប់ បង្គាប់ជាដើម។ កត្ដាដែលល្អសម្រាប់កុមារនោះគឺនៅពេលដែលក្មេងមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ ឪពុកម្ដាយបងប្អូន ឬក៏មិត្ដត្រូវតែមានការ លើកទឹកចិត្ដ ដូចជាការទិញនូវវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ដើម្បីសម្ដែងនូវការយកចិត្ដទុកដាក់ ជាពិសេសមិនត្រូវប្រើពាក្យសម្ដីមិនល្អ ទៅលើក្មេងឡើយ ព្រោះអាចបង្កជាបញ្ហាយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់កុមារដែលមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដ។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ៦៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១១
Leave a Reply