ការយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះសុខភាពគឺជារឿងមួយដ៏សំខាន់សម្រាប់លោកអ្នក ជាពិសេសសម្រាប់លោកអ្នកដែលចង់បាននូវសុខភាពល្អ។ ការលេងកីឡាតែងតែទទួលបាននូវគុណសម្បត្ដិច្រើនជាងគុណវិបត្ដិ ដោយការលេងមានសភាពខុសៗគ្នា ទៅតាមប្រភេទកីឡានីមួយៗ។ ស្របជាមួយគ្នានេះដែរ កីឡាវាយសីគឺជាកីឡាមួយប្រភេទដែលមានលក្ខណៈងាយស្រួលក្នុងការ លេង និងជួយកាត់បន្ថយនូវអារម្មណ៍តានតឹងរបស់លោកអ្នកបានមួយចំណែកដែរ។
ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង បានធ្វើកិច្ចសម្ភាសន៍ជាមួយលោកគ្រូ ណៃ ជាអ្នកគ្រប់គ្រងទូទៅនៅសម្ព័ន្ធកីឡាវាយសីកម្ពុជា លោកនឹងធ្វើការបកស្រាយ ដើម្បីឱ្យលោកអ្នកនាងកញ្ញាជ្រាបកាន់តែច្បាស់អំពីប្រធានបទខាងលើនេះ។
កីឡាវាយសីជាអ្វី?
កីឡាវាយសីគឺជាកីឡាម្យ៉ាងដែលគេប្រើរ៉ាកែតដើម្បីជាមធ្យោបាយក្នុងការលេង។ ដោយអាចលេងបានពីររបៀបគឺ១ទល់ នឹង១ និង២ទល់២ អ្នកលេងត្រូវឈរលើទីលានដែលមានរាងជាចតុកោណកែងម្ខាងម្នាក់ ដែលខ័ណ្ឌដោយសំណាញ់នៅចំកណ្ដាល នៃទីលាន។ អ្នកលេងអាចយកពិន្ទុបានដោយយកដងរ៉ាកែតរបស់ខ្លួនវាយទៅលើគ្រាប់សីដែលធ្វើអំពីស្លាបសត្វបក្សី រួចវាយ ឱ្យឆ្លងសំណាញ់ចូលទៅក្នុងទីលានរបស់គូប្រកួតម្ខាងទៀត ដែលកំណត់ដោយខ្សែបន្ទាត់ពណ៌សព័ទ្ធជុំវិញ ខណៈពេលដែលគូប្រកួត ប្រជែងមិនអាចទទួលគ្រាប់សីបាន។ កីឡាវាយសីគឺជាកីឡាដែលគេលេងនៅក្នុងទីលានដែលមានដំបូលប្រក់ពីលើ តែវាមិនមែនជាការ លេងជាលក្ខណៈប្រកួតជាស្ដង់ដានោះទេ។
សារៈប្រយោជន៍នៃការលេងកីឡាវាយសី
កីឡាវាយសីមានលក្ខណៈដូចនឹងប្រភេទកីឡាផ្សេងៗទៀតដែរ។ កីឡាវាយសីត្រូវបានគេយកមកលេងជាកីឡាដើម្បីសុខភាព និងបន្ធូរបន្ថយអារម្មណ៍តានតឹងណាមួយដោយសារការលេងនៅក្នុងដំបូល។ ដូច្នេះវាអាចធ្វើឱ្យអ្នកលេងងាយស្រួលបញ្ចេញញើសមកខាងក្រៅបានច្រើន មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះវាមិនសូវផ្ដល់ភាពគ្រោះថ្នាក់ចំពោះអ្នកលេងទេ បើប្រៀបធៀបនឹងកីឡាមួយចំនួនទៀត ដោយសារកីឡាប្រភេទនេះត្រូវបានកំណត់ឱ្យនៅម្ខាងម្នាក់។ នៅបច្ចុប្បន្ននេះកីឡាវាយសីមានប្រជាប្រិយភាពយ៉ាងខ្លាំងទាំង នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងនៅក្រៅប្រទេស។ គេសង្កេតឃើយថាកីឡានេះភាគច្រើនគឺលេងនៅតំបន់អាស៊ីដែលនិយមលេងកីឡានេះច្រើនជាងគេ។ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា កីឡានេះត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋទាំងក្មេងទាំងចាស់ទាំងប្រុសទាំងស្រីយកមកលេង ឬដើម្បីជា លំហាត់ប្រាណប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។ ដោយសង្កេតឃើញថាការលេងគឺលេងនៅតាមបណ្ដាសួនច្បារសាធារណៈមួយចំនួន ឬក៏តាម ទីធ្លាខាងមុខផ្ទះជាដើម។ ចំពោះអ្នកលេងជាលក្ខណៈស្ដង់ដា គេច្រើនតែស្វែងរកការលេងនៅក្នុងក្លឹបវាយសីដែលនៅក្បែរតំបន់ រស់នៅរបស់លោកអ្នក។
របៀបឱ្យពិន្ទុ និងរបៀបលេងកីឡាវាយសី
នៅក្នុងការប្រកួតកីឡាវាយសីជាលក្ខណៈស្ដង់ដា និងការប្រកួតជាផ្លូវការ គឺកីឡាករ ឬដៃគូណាវាយបានរហូតឈានដល់ ២១ពិន្ទុមុនត្រូវចាត់ទុកថាជាអ្នកឈ្នះ។ ហើយនៅក្នុងមួយប្រកួតមានចំនួន៣ហ្គេម កីឡាករឬដៃគូដែលឈ្នះ២ហ្គេមជាប់គ្នាត្រូវបាន ចាត់ទុកជាអ្នកឈ្នះការប្រកួតនេះ។ ចំពោះការលេងឯកត្ដជនក៏ដូចជាដៃគូដែរ ការវាយសេវាត្រូវតែផ្លាស់ប្ដូរទីតាំងពីប្រអប់ខាងស្ដាំ ដែលគេឱ្យឈ្មោះថាប្រអប់ពិន្ទុគូ ទៅប្រអប់ខាងឆ្វេងត្រូវបានគេឱ្យឈ្មោះថាប្រអប់ចំនួនសេស។ ដូចគ្នានេះដែរ ចំពោះគូប្រកួតម្ខាង ទៀតដែលទទួលសេវាក៏ត្រូវផ្លាស់ប្ដូរប្រអប់ពីស្ដាំទៅឆ្វេងសម្រាប់ការប្រកួតឯកត្ដជន និងចំពោះការប្រកួតដៃគូអ្នកទទួលសេវាត្រូវ ចងចាំថាខ្លួនឯងវាយសេវាចុងក្រោយនៅក្នុងប្រអប់គូ ឬសេស។ ដូចនេះនៅពេលទទួលសេវារបស់គេត្រូវឈរទទួលឱ្យចំគោលដៅ នៃប្រអប់ដែលខ្លួនវាយចុងក្រោយនោះ។ ក្នុងទីលាននៅពេលប្រកួតជាលក្ខណៈផ្លូវការគឺមានអាជ្ញាកណ្ដាល២រូប ១រូបជាអាជ្ញា កណ្ដាលធំដែលអ្នកត្រួតពិនិត្យការប្រកួតរបស់កីឡាករ និងមួយទៀតជាអាជ្ញាកណ្ដាលដែលចាំឃ្លាំមើលការវាយសេវារបស់កីឡាករ ថាតើការវាយសីរបស់កីឡាករនោះត្រឹមត្រូវឬអត់។ ព្រោះនៅពេលវាយសេវាមិនត្រូវអនុញ្ញាតឱ្យលើករ៉ាកែតលើសដើមទ្រូងនោះទេ ក្រៅពីនោះមានអាជ្ញាកណ្ដាលចំនួន៤រូបផ្សេងទៀត ដែលអង្គុយនៅចុងទីលានប្រកួតទាំងសងខាង ម្ខាងមានគ្នាពីរនាក់ដើម្បីត្រួត ពិនិត្យមើលសីចេញឬចូល និងក្រៅពីនោះនៅមានអ្នកដាក់ពិន្ទុ និងក្រុមគណៈកម្មការបច្ចេកទេសផ្សេងទៀត។
ផលប៉ះពាល់នៃការលេងកីឡាវាយសី
ដោយសារតែកីឡាវាយសីនេះតម្រូវឱ្យកីឡាករត្រូវប្រើកាយសម្បទាខ្លាំងក្លា ដូច្នេះហើយនៅពេលលេងវាមិនមានផលល្អ សម្រាប់លោកអ្នកដែលមានជម្ងឺសន្លាក់ ដូចជាសន្លាក់ជង្គង់ ស្មា កជើង កដៃជាដើម។ល។
ដំបូន្មានរបស់អ្នកប្រឹក្សា
មុននឹងចូលលេង លោកអ្នកគួរតែកម្ដៅសាច់ដុំជាមុនសិនទើបល្អ។ លោកអ្នកកុំព្យាយាមលេងឱ្យលើសកំណត់ និងហួស កម្លាំងខ្លួនឯង បើសិនជាចង់លេងឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមលក្ខណៈស្ដង់ដាត្រូវរកមើលក្លឹបវាយសីណាដែលមានលក្ខណៈស្ដង់ដាត្រឹមត្រូវឬក៏គួរតែឆ្លងកាត់ការហាត់រៀនជាមួយគ្រូបង្វឹកជាមុនសិន ទើបជាការប្រសើរ។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ៦៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១១
Leave a Reply