ក្រុមគ្រូពេទ្យជំនាញផ្នែកជម្ងឺគ្រុនចាញ់នៃមន្ទីរសុខាភិបាលខេត្ដបានឱ្យដឹងថា ក្រុមកសិករដែលធ្វើចំណាកស្រុកមកពីបណ្ដាខេត្ដផ្សេងៗត្រូវគេរកឃើញថា ជាមុខសញ្ញានៃការកើតជម្ងឺគ្រុនចាញ់ធ្ងន់ធ្ងរជាងគេក្នុងពេលដែលពួកគាត់មកស្នាក់នៅបណ្ដោះអាសន្ន ដើម្បីធ្វើកម្មករលីសែង ឬកាច់ពោតនៅតាមតំបន់នានា។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត យក់ សុវណ្ណ អ្នកសម្របសម្រួលការងារជម្ងឺគ្រុនចាញ់ និងជានាយករងមន្ទីរសុខាភិបាលខេត្ដបានថ្លែងថា មូលហេតុដែលងាយឆ្លងជម្ងឺគ្រុនចាញ់ដោយសារតែកសិករទាំងអស់នោះមិនមានភាពស៊ាំនៃជម្ងឺគ្រុនចាញ់។ ម្យ៉ាងទៀតពួកគេភាគ ច្រើនខ្វះការយល់ដឹងអំពីវិធីការពារកុំឱ្យមូសខាំក្នុងពេលសម្រាក។ លោក យក់ សុវណ្ណ បានមានប្រសាសន៍បែបនេះក្នុងឱកាសដែលរូប លោកអញ្ជើញចូលរួមជាវាគ្មិនក្នុងអង្គសិក្ខាសាលាស្ដីពីជំនាញយកព័ត៌មានអំពីជម្ងឺគ្រុនចាញ់ដែលរៀបចំធ្វើនៅក្រុងប៉ៃលិន កាលពីថ្ងៃ ទី៦ និងទី៧ធ្នូ ដោយមានក្រុមអ្នកយកព័ត៌មានចំនួន២០នាក់ចូលរួម។ សិក្ខាសាលានេះរៀបចំឡើងដោយវិទ្យាស្ថានកម្ពុជាសម្រាប់ ការសិក្សាផ្នែកព័ត៌មាន ក្រោមគម្រោងឧបត្ថម្ភដោយអង្គការសុខភាពពិភពលោក។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត យក់ សុវណ្ណ បានថ្លែងទៀតថា មន្ទីរសុខាភិបាលខេត្ដប៉ៃលិនរួមសហការជាមួយអាជ្ញាធរជាតិប្រយុទ្ធ ប្រឆាំងនឹងជម្ងឺគ្រុនចាញ់ដ៏កាចសាហាវនេះ។ យើងបានបង្កើតភ្នាក់ងារជាច្រើនកន្លែងប្រចាំតាមមូលដ្ឋានសំខាន់ៗ ដើម្បីធ្វើតេស្ដឈាម និងសង្គ្រោះបន្ទាន់អ្នកជម្ងឺ ហើយក៏មានគ្រូពេទ្យស្ម័គ្រចិត្ដភូមិជួយការងារនេះយ៉ាងសកម្មបំផុតផងដែរ។
លោក អ៊ុត សុផល មន្ដ្រីមូលដ្ឋានរបស់អង្គការក្រុមឯកទេសនៃជម្ងឺគ្រុនចាញ់បានថ្លែងនៅក្នុងអង្គសិក្ខាសាលានោះដែរថា យោងតាមការស្រាវជ្រាវកន្លងមកនៅក្នុងខេត្ដប៉ៃលិនទាំងមូល គឺយើងរកឃើញមានចំនួន២០នាក់ដែលកើតជម្ងឺគ្រុនចាញ់ធ្ងន់ធ្ងរជាងគេ។ ភូមិទាំងនោះជាតំបន់ឆ្ងាយដាច់ស្រយាល សម្បូរកសិករចំណាកស្រុកស្នាក់នៅធ្វើកម្មករតាមតំបន់ព្រៃភ្នំ។ ពួកគាត់មិនសូវ យល់ដឹងអំពីវិធីការពារគួបផ្សំនឹងការខ្វះសម្ភារៈដំណេកធ្វើឱ្យងាយគ្រោះថ្នាក់បំផុតជាមួយនឹងជម្ងឺគ្រុនចាញ់។
លោក សុវណ្ណ រិទ្ធិ ប្រធានក្រុមការងារប្រយុទ្ធប្រឆាំងជម្ងឺគ្រុនចាញ់ ដែលក្រុមការងាររបស់លោកបានចុះប្រចាំការនៅភូមិ អណ្ដូង២ ឃុំអូរអណ្ដូង ស្រុកសាលាក្រៅ ជាភូមិមួយក្នុងចំណោមភូមិ២០ ដែលមានការរីករាលដាលជម្ងឺគ្រុនចាញ់ខ្លាំងជាងគេក្នុង ខេត្ដប៉ៃលិននេះ បានថ្លែងថាការរីករាលដាលនៃជម្ងឺគ្រុនចាញ់សព្វថ្ងៃបានថមថយបន្ដិចហើយ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងឆ្នាំមុនៗ។ ក្រុម ការងាររបស់លោកបានចុះតាមដានជម្ងឺគ្រុនចាញ់នេះរហូតដល់មូលដ្ឋានផ្ទាល់ ហើយយើងបើកទូលាយដើម្បីឱ្យកសិករទាំងអស់មក ពិនិត្យឈាម។ លោកបន្ដថា បើប្រជាពលរដ្ឋណាម្នាក់ដែលយើងរកឃើញថា គាត់មានជម្ងឺគ្រុនចាញ់គឺយើងព្យាបាលគាត់ភ្លាម ដោយ ចែកថ្នាំមិនគិតថ្លៃជូនគាត់សម្រាប់លេបបីថ្ងៃប៉ុណ្ណោះអាចឱ្យគាត់ជាពីជម្ងឺនេះបាន។ លោកបញ្ជាក់ថា ក្រៅពីព្យាបាលគឺយើងធ្វើការ អប់រំ និងណែនាំពួកគាត់ពីវិធីការពារកុំឱ្យមានជម្ងឺគ្រុនចាញ់នេះហើយយើងចែកមុងជ្រលក់ថ្នាំជូនពួកគាត់ទៀតផង។
បើតាមលោក រិន ទិត្យ អាយុ៣៤ឆ្នាំ ជាគ្រូពេទ្យស្ម័គ្រចិត្ដភូមិអណ្ដូង២បានប្រាប់ថា រយៈពេល៧ឆ្នាំកន្លងមកហើយដែលរូប លោកបានធ្វើជាគ្រូពេទ្យស្ម័គ្រចិត្ដភូមិ ដោយមានការឧបត្ថម្ភសម្ភារៈពីអង្គការគ្រូពេទ្យគ្មានព្រំដែន។ ឆ្នាំនេះអ្នកកើតជម្ងឺគ្រុនចាញ់មាន ការថយចុះច្រើនបើប្រៀបធៀបនឹងបណ្ដាឆ្នាំមុនៗ។ លោកបន្ដថា កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុននេះមនុស្សយ៉ាងតិចក៏១០០នាក់ដែរក្នុងមួយថ្ងៃ ដែលលោកបានសង្គ្រោះ ប៉ុន្ដែបច្ចុប្បន្ននេះមានមនុស្សយ៉ាងច្រើន១០នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលមកឱ្យលោកជួយពិនិត្យជម្ងឺគ្រុនចាញ់នេះ។ ភាគ ច្រើននៃអ្នកជម្ងឺគឺជាកសិករដែលធ្វើចំណាកស្រុកមកពីបណ្ដាខេត្ដឆ្ងាយៗមកធ្វើកម្មករ។ លោកគ្រូពេទ្យស្ម័គ្រចិត្ដរូបនេះបានបញ្ជាក់ថា ក្រៅពីការព្យាបាលលោកបានអប់រំណែនាំពួកគេឱ្យចេះវិធីការពារកុំឱ្យកើតជម្ងឺនេះដែលបណ្ដាលមកពីមូសខាំ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត យក់ សុវណ្ណ បានបង្ហាញពីតួលេខបណ្ដោះអាសន្ននៃអ្នកជម្ងឺគ្រុនចាញ់ក្នុងខេត្ដប៉ៃលិនថា សម្រាប់ឆ្នាំ ២០១០ គិតត្រឹមខែតុលាយើងរកឃើញអ្នកមានជម្ងឺគ្រុនចាញ់ប្រហែល១.១០០ករណីបើប្រៀបធៀបទៅនឹងឆ្នាំ២០០៩ ក្នុងរយៈពេលដូចគ្នា គឺមានការថយចុះចំនួន២០០ករណី។ ការថមថយនៃជម្ងឺគ្រុនចាញ់នេះគឺដោយសារតែយើងបានប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងស្ទើរគ្រប់ វិធីសាស្ដ្រ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលនៃជម្ងឺនេះ។ យើងកំពុងដាក់បណ្ដាញភ្នាក់ងារជាច្រើនកន្លែង ដើម្បីតាមដានជម្ងឺគ្រុនចាញ់ នេះនៅតាមមូលដ្ឋានដោយផ្ទាល់។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០៦០ ខែមករា ឆ្នាំ២០១១
Leave a Reply