ទឹកមានផលប្រយោជន៍ណាស់សម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវិតមនុស្ស សត្វ និងរុក្ខជាតិ។ ទឹកគឺជាចំណែកមួយដែលជម្រុញការ អភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចឱ្យជឿនលឿនក្នុងវិស័យឧស្សាហ៍កម្ម កសិកម្ម ទេសចរណ៍ គមនាគមន៍ និងតំបន់ទីក្រុង។ ប៉ុន្ដែការលេចចេញនូវ ឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានទៅលើគុណភាពបរិស្ថានបានបង្កឱ្យមានផលវិបាកដល់ជីវិតមនុស្សសត្វដោយសារការប៉ះពាល់សារធាតុគីមីរាប់ម៉ឺន ប្រភេទ រួមទាំងកាកសំណល់ដែលផ្ទុកជាតិពុលផ្សេងៗជាច្រើន។ ការបោះកាកសំណល់ លាមកឬសម្រាមទៅតាមប្រព័ន្ធលូទឹក ជា ហេតុបង្កឱ្យបរិស្ថានទឹកត្រូវបានបំពុល។
ការបំពុលទឹកអាចកើតចេញបានតាមរយៈរូបភាពផ្សេងៗ ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង បានជួបជាមួយលោក ភិនរ៉ាឌី ប្រធានការិយាល័យគ្រប់គ្រងគុណភាពទឹក និងដីនៅនាយកដ្ឋានត្រួតពិនិត្យការបំពុលបរិស្ថាននៃក្រសួងបរិស្ថានដើម្បីបកស្រាយបញ្ហា ដែលទាក់ទងទៅនឹងការបំពុលបរិស្ថានទឹក។
ការបំពុលបរិស្ថានទឹក គឺជាអ្វី?
ការបំពុលបរិស្ថានទឹកគឺជាសកម្មភាពទាំងទ្បាយណាដែលធ្វើឱ្យទឹកប្រែប្រួលខុសពីលក្ខណៈដើម មានភាពកខ្វក់និងកាក សំណល់ក្នុងទឹកជាដើម។ ការបំពុលបរិស្ថានទឹកអាចជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់សោភ័ណភាពបរិស្ថានអាស្រ័យទៅតាមកម្រិតនៃការ បំពុល ដែលភាគច្រើនមាននៅតាមទីកន្លែងសំខាន់ៗមួយចំនួន ដូចជារមណីយដ្ឋាន ទីក្រុង ទីប្រជុំជន ភូមិទីកម្សាន្ដ ទីសាធារណៈ ជាដើម។
មូលហេតុបង្កការបំពុលបរិស្ថានទឹក
ប្រភពនៃការបំពុលបរិស្ថានទឹកអាចកើតឡើងតាមរយៈមូលហេតុផ្សេងៗជាច្រើន ដូចជាកត្ដាមនុស្សវិស័យទេសចរណ៍ សម្រាមជាដើម។
1. កត្ដាមនុស្ស ៖ ទាក់ទងទៅនឹងមុខរបរអាជីវកម្មដែលលោកអ្នកប្រកបរាល់ថ្ងៃ ដូចជាវិស័យកសិកម្មការប្រើប្រាស់ជី គីមីបានបន្សល់ទុកនូវកាកសំណល់ ដោយសារការគ្រប់គ្រងមិនបានត្រឹមត្រូវតាមបច្ចេកទេសនាំឱ្យសំណល់អាចហូរធ្លាក់ចូលប្រឡាយ ទឹក ដែលអាចបណ្ដាលឱ្យបំពុលទឹក។ ម្យ៉ាងទៀតទឹកស្រះនៅតាមជនបទដែលថ្លា និងគ្មានក្លិនស្អុយលោកអ្នកតែងប្រើប្រាស់ សម្រាប់បរិភោគ និងងូត។ ប៉ុន្ដែដោយសារការបង្ហូរកាកសំណល់ចេញពីកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមជ្រូក មាន់និងទាទឹកស្រះនោះក៏ប្រែពណ៌ទៅ ជាល្អក់ និងមានក្លិនស្អុយ។ ហើយលោកអ្នកមិនអាចប្រើប្រាស់ទឹកនោះតទៅទៀតបានទេទាំងនេះអាចនិយាយថាបរិស្ថានទឹកស្រះត្រូវបានបំពុលដោយភាពកខ្វក់។
2. វិស័យទេសចរណ៍ ៖ ការធ្វើដំណើរកម្សាន្ដទោះទៅតាមទូក កប៉ាល់ឬកាណូតអ្នកដំណើរខ្លះក៏មានការបន្ទារបង់តាម បង្គន់អនាម័យលើយានជំនិះ។ បង្គន់អនាម័យទាំងនេះជួនកាលមិនបានរៀបចំត្រឹមត្រូវ ពេលនោះហើយលាមកនិងកាកសំណល់ ផ្សេងៗត្រូវធ្លាក់នៅលើផ្ទៃទឹក។
3. ការទុកដាក់ធុងសម្រាម ៖ នៅតាមទីក្រុង ឬទីសាធារណៈ ការបោះសម្រាមឬកាកសំណល់ផ្សេងៗពាសវាលពាស កាល ជួនកាលអាចបោះចោលទៅក្នុងទឹកផងដែរ។
5. កត្ដាអាកាសធាតុ ៖ សារធាតុនីដ្រូសែនមានទឹកភ្លៀង ហើយនៅពេលដែលទឹកភ្លៀងធ្លាក់ចូលទៅក្នុងទឹកស្ទឹងស្រះ ឬទន្លេ ក៏បានបំប្លែងទៅជាអាស៊ីតនីត្រាដែលអាចបង្កឱ្យគ្រោះថ្នាក់ និងបំផ្លាញជីវិតរុក្ខជាតិព្រមទាំងជីវចម្រុះដែលរស់នៅក្នុងទឹក ថែមទាំងបង្កឱ្យមនុស្សមានជម្ងឺផ្សេងៗបានតាមរយៈការបរិភោគទឹក។
ផលប៉ះពាល់នៃការបំពុលបរិស្ថានទឹក
សកម្មភាពមួយចំនួនដែលអាចធ្វើឱ្យមានការបំពុលខូចបរិស្ថានទឹកបានជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្ស សត្វ និងរុក្ខជាតិ។ ដូច្នេះវា បានឆ្លើយតបទៅវិញចំពោះការកង្វះនូវបច្ចេកវិទ្យាដែលសមស្របសម្រាប់សម្អាតកាកសំណល់រឹងដែលបានកែច្នៃផលិតផលរួចក៏បាន បង្ហូរចេញពីរោងចក្រទៅក្នុងប្រភពទឹកតាមរយៈរោងចក្របោកគក់ រោងចក្រផលិតស្រាបៀរជាដើម។ ហើយសារធាតុពុល និងសារ ធាតុគីមីត្រូវបានបញ្ចេញជាមួយគ្នាទៅក្នុងទឹកនោះដែរ។
- ការបង្ហូរកាកសំណល់រាវចេញពីរោងចក្រឧស្សាហកម្ម ៖ កាកសំណល់ទាំងនោះមានផលប៉ះពាល់ច្រើនដល់ការរស់នៅ របស់មនុស្ស សត្វ រុក្ខជាតិ និងការបាត់បង់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ ជាពិសេសសុខភាពមនុស្សតាមរយៈការបរិភោគទឹកមិនស្អាត និងកង្វះ អនាម័យដែលនាំមកជាមួយនូវកាកសំណល់រាវ ហើយបានបង្កជម្ងឺផ្សេងៗជាញឹកញាប់។
- ការបង្ហូរកាកសំណល់ចេញពីលំនៅដ្ឋាន ៖ គេសង្កេតឃើញថាសំណល់រាវឬកាកសំណល់ដែលចេញពីផ្ទះសម្បែងតាមទី ប្រជុំជននានា ឬពីទីផ្សារចូលទៅថ្លុកត្រញំង ដែលបង្កើតឱ្យមានទឹកស្អុយជាប្រចាំ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះកាកសំណល់ដែលនៅតាមដងផ្លូវ រាយប៉ាយជាសាធារណៈមិនសមស្របទើបនៅពេលដែលមានភ្លៀងធ្លាក់បាននាំមកនូវកាកសំណល់ទាំងនោះហូរចាក់ចូលទៅក្នុងទន្លេ។ នេះគឺជាបញ្ហាមួយដែលប៉ះពាល់ដល់សោភ័ណភាពហើយជះឥទ្ធិពលដល់ការទស្សនារបស់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ជាតិ និងអន្ដរជាតិ។
វិធីបង្ការការបំពុលបរិស្ថានទឹក
ដោយសារកំណើនប្រជាពលរដ្ឋច្រើន ការលូតលាស់ផ្នែកឧស្សាហកម្ម និងកសិកម្មបានធ្វើឱ្យមាននូវបញ្ហាបំពុលបរិស្ថាន។ សកម្មភាពមួយចំនួនបានបន្សល់នូវកាកសំណល់់គ្រប់ប្រភេទដែលនាំមកនូវគ្រោះថ្នាក់។ ដូច្នេះវិធានការណ៍សំខាន់ដែលគួរអនុវត្ដន៍មាន ដូចខាងក្រោមនេះ។
1. វិធានការសម្រាប់សាធារណៈជន ៖ គឺជាកត្ដ្កាចាំបាច់បំផុតដើម្បីសម្អាតនិងអនាម័យទីក្រុងដោយជម្រុញជាលក្ខណៈ អប់រំ តាមវិទ្យុ ទូរទស្សន៍ និងការបង្កើតទិវាបរិស្ថាន។
2. វិធានការសម្រាប់រោងចក្រសហគ្រាស ៖ មានន័យថាគ្រប់រោងចក្រ សហគ្រាសឬក្រុមហ៊ុនគួរអនុវត្ដន៍ការគ្រប់គ្រង កាកសំណល់ឱ្យបានល្អ ដោយមិនត្រូវបង្ហូរចូលទៅក្នុងប្រទ្បាយទឹកតាមរយៈការបង្កើតអាងស្ដុកទុកកាកសំណល់រាវរបស់ខ្លួន។
3. វិធានការរៀបចំតាក់តែងច្បាប់ ៖ គ្រប់ស្ថាប័នដែលពាក់ពន្ធ័ត្រូវរៀបចំផែនការឱ្យបានច្បាស់លាស់សម្រាប់គ្រប់គ្រង សំណល់គ្រប់ប្រភេទ។ បច្ចុប្បន្ននេះការចែងបទបញ្ញត្ដិបានចេញរួចហើយក៏ពិតមែនតែនៅមិនទាន់មានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់នៅឡើយ ទេ។ ដូច្នេះស្ថាប័នដែលត្រួតពិនិត្យ និងគ្រប់ម្ចាស់ប្រភពបំពុលទឹកត្រូវចូលរួមគោរពនិងពង្រីកច្បាប់នោះឱ្យបានប្រសើរឡើងវិញ។
ដំបូន្មានអ្នកជំនាញ
ដើម្បីសោភ័ណភាពទីក្រុង និងបរិស្ថានរស់នៅល្អយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវចូលរួមចំណែកដោយបំពេញភារៈកិច្ចក្នុងការកែប្រែ បរិស្ថានទឹក។ សូមលោកអ្នកយល់ថាការរស់នៅរបស់យើងទាំងអស់គ្នាមិនអាចគ្មានទឹកបានទេ។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០២០ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៧
Leave a Reply