មិនមែនតែរូបកាយខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះទេដែលអាចឈឺចាប់ ឬមានជម្ងឺ ប៉ុន្ដែដួងចិត្ដក៏អាចឈឺចាប់បានដែរប្រសិនបើមាន ការប៉ះទង្គិចផ្នែកអារម្មណ៍។ ពេលជម្ងឺផ្លូវចិត្ដកើតឡើងការព្យាបាលមិនអាចពឹងផ្អែកលើផ្នែកវេជ្ជសាស្ដ្រមួយមុខបានទេឱសថដែល សំខាន់មួយមុខទៀតនោះគឺការសង្គ្រោះផ្លូវចិត្ដ។ អ្នកជម្ងឺផ្លូវចិត្ដត្រូវការជាចាំបាច់នូវការលួងលោមថែរក្សាពីមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ និង ក្រុមគ្រួសារ។ តើមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ក្រុមគ្រួសារនិងសាច់ញាតិគួរធ្វើដូចម្ដេចខ្លះដើម្បីរួមចំណែកព្យាបាលអ្នកជម្ងឺ?
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ិន ប៉ូលី អ្នកឯកទេសជម្ងឺផ្លូវចិត្ដប្រចាំអង្គការចិត្ដសង្គមអន្ដរវប្បធម៌(ធីភីអូ)បានផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដល់ ក្រុមការងារនៃទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង ពាក់ព័ន្ធនឹងការថែទាំអ្នកមានជម្ងឺផ្លូវចិត្ដ។
រោគសញ្ញាជម្ងឺផ្លូវចិត្ដ
ជម្ងឺផ្លូវចិត្ដជាជម្ងឺគ្មានឈ្មោះមេរោគពិតប្រាកដដែលបង្កហេតុដូចជម្ងឺដទៃទៀតនោះទេ។ គេអាចដឹងថាបុគ្គលម្នាក់មានជម្ងឺ ផ្លូវចិត្ដឬអត់នោះ ដោយប្រើការសង្កេតទៅលើអារម្មណ៍ អាកប្បកិរិយាឬការគិតមិនធម្មតារបស់បុគ្គលនោះជាដើម។ ជាទូទៅគេអាច សម្គាល់បានច្រើនទៅលើការសង្កេតអាកប្បកិរិយា សកម្មភាពរូបរាងកាយច្រងេងច្រងាងសំដីសំដៅកំសត់ពេក ហ៊ានពេក ឆាប់ ប្រតិកម្មតប គេងមិនលក់ បាយមិនបាន ឆាប់ភ័យខ្លាច ញ័រទ្រូង ព្រិលភ្នែកការស្លៀកពាក់ខុសបែបបទកាលៈទេសៈ ការតុបតែងខ្លួន តាមតែអារម្មណ៍នឹកឃើញ ទឹកមុខស្រពាប់ស្រពោន មួម៉ៅច្រើន ឯកោជាដើម។ និយាយរួមបច្ចុប្បន្នភាពរបស់បុគ្គលនោះប្លែក ពីប្រក្រតីភាពកាលពីអតីតកាលរបស់គេ។ ដំណាក់កាលនេះអាចហៅថាជម្ងឺសរសៃប្រសាទ។ ប្រសិនបើជម្ងឺផ្លូវចិត្ដឈានដល់កម្រិត ធ្ងន់ធ្ងរ ដែលអាចហៅថាវិកលចរិត ឬឆ្កួតរ៉ាំរ៉ៃនោះឥរិយាបថដែលនឹងស្ដែងឡើង អាចជាសកម្មភាពឃោរឃៅ ឆាប់តក់ស្លុ្លត ចង់ធ្វើ អត្ដឃាត ឬពិឃាតអ្នកដទៃប្រទេចផ្ដាសាពាសវាលពាសកាលនិយាយសើចម្នាក់ឯង លែងខ្មាសអៀនជាដើម។
ផលប៉ះពាល់នៃជម្ងឺផ្លូវចិត្ដ
ជាការពិតណាស់ ជម្ងឺផ្លូវចិត្ដផ្ដល់ផលរំខានដល់ដំណើរវិវឌ្ឍន៍ទូទៅទាំងខ្លួនឯងផ្ទាល់ គ្រួសារ និងសង្គមទាំងមូល។
1. ផលប៉ះពាល់បុគ្គលខ្លួនឯង ៖ ឥទ្ធិពលអាក្រក់ច្រើនយ៉ាងដែលនឹងកើតមានដូចជាសុខភាពផ្លូវកាយធ្លាក់ចុះជាលំដាប់ បាត់បង់ឱកាសល្អនៃបំណងប្រាថ្នា ការសិក្សាកាន់តែខ្សោយ គុណភាពការងារថយចុះមុខរបរអាជីវកម្មមានឱនភាព បាត់បង់ភាព ស្និទ្ធស្នាលរវាងអន្ដរបុគ្គល។ បើអ្នកជម្ងឺឈានចូលកម្រិតវិកលចរិតមានន័យថាគាត់កំពុងបោះជំហានជាបន្ដបន្ទាប់ចូលមាគ៌ាបរាជ័យ នៃជីវិត ទីបំផុត គាត់នឹងឈរលើចំណុចសូន្យគ្មានទិសដៅ។
2. ផលប៉ះពាល់គ្រួសារ ៖ បើជម្ងឺផ្លូវចិត្ដឈានដល់ដំណាក់កាលសរសៃប្រសាទ ឬវិកលហើយនោះគឺនាំឱ្យមានភាពស្មុគ ស្មាញក្នុងរង្វង់គ្រួសារ រឿងឧបទ្រពអពមង្គលជាច្រើនដែលអាចកើតឡើង។ លើសពីនេះក៏មានផលរំខានចំពោះពេលវេលាប្រកប អាជីវកម្ម សេដ្ឋកិច្ចធ្លាក់ចុះដោយត្រូវចំណាយកម្លាំងកាយចិត្ដ ពេល និងថវិកាដើម្បីព្យាបាល។ ល្គឹកណាសមាជិកគ្រួសារគ្រប់គ្នាមាន សុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ដរឹងមាំប្រកបដោយឧត្ដមគតិ និងចំណេះដឹងទើបគ្រួសារនោះមានសុភមង្គលប្រកបដោយការរីកចម្រើន។
3. ផលប៉ះពាល់សង្គម ៖ បើមានមនុស្សម្នាក់ ឬច្រើនមានជម្ងឺផ្លូវចិត្ដធ្ងន់ធ្ងរនោះមានន័យថាកោសិកាសង្គមកំពុងតែ ដំបៅ។ ដូច្នេះរាជរដ្ឋាភិបាល តាមរយៈក្រសួងសុខាភិបាលក៏ត្រូវចំណាយថវិកាផលិត ឬទិញថ្នាំដើម្បីព្យាបាលដែរ។ សព្វថ្ងៃនេះទោះបី អត្រាអ្នកមានជម្ងឺផ្លូវចិត្ដមានត្រឹមតែ៥ទៅ៧នាក់ ក្នុងចំណោមពលរដ្ឋ១០០០នាក់ក៏ដោយក៏វាបង្កផលប៉ះពាល់ខ្លះដល់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ ដែរ។ លើសពីនេះគុណភាពធនធានមនុស្សកម្លាំងចលករនៃសង្គមដែលមានតួនាទីជួយទ្រទ្រង់លើគ្រប់វិស័យរបស់ជាតិ ត្រូវបាត់បង់ សុពលភាពទៅមួយចំណែក។ ករណីដែលអ្នកជម្ងឺដើរពាសវាលពាសកាលអាចនាំឱ្យខូចសណ្ដាប់ធ្នាប់ និងអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ ដល់មនុស្សទូទៅ និងទីសាធារណៈ។
វិធីថែទាំព្យាបាលជម្ងឺផ្លូវចិត្ដ
នៅពេលដែលដឹងថាបុគ្គលម្នាក់ជាសមាជិកគ្រួសារមានជម្ងឺផ្លូវចិត្ដដោយប្រការណាមួយ ការយកចិត្ដទុកដាក់ពីអាណាព្យា បាល បងប្អូន និងមិត្ដភក្ដិជាកត្ដាចាំបាច់។ ការព្យាបាលត្រូវមានការរួមចំណែកពីផ្នែកវេជ្ជសាស្ដ្រនិងការថែទាំដោយក្រុមគ្រួសារ។
1. ការព្យាបាលដោយវេជ្ជសាស្ដ្រ ៖ ជំហានដំបូងគឺត្រូវនាំអ្នកជម្ងឺទៅជួបអ្នកជំនាញផ្នែកវិកលវិទ្យាដើម្បីពិគ្រោះនិងព្យា បាល។ ក្នុងអំឡុងពេលព្យាបាល ក្រៅពីការប្រើចិត្ដសាស្ដ្រលួងលោមព្យាបាលក៏នៅមានប្រើថ្នាំំមួយចំនួនទៀតជាជំនួយស្មារតី និង សរសៃប្រសាទ។ នេះជាកត្ដាចាំបាច់ដែលអ្នកជម្ងឺក៏ដូចជាអ្នកថែទាំ ត្រូវអនុវត្ដតាមឱ្យបានជាប់លាប់ដូចជាពេលវេលាណាត់ជួបជាមួយ គ្រូពេទ្យ ពេលវេលាដែលត្រូវទទួលទានថ្នាំ ចំនួនកំណត់នៃថ្នាំនិងការណែនាំឱ្យប្រតិបត្ដិផ្សេងៗទៀត។
2. ការថែទាំពីក្រុមគ្រួសារ ៖ ជាចំណែកសំខាន់បំផុតដើម្បីជួយពន្លឿនការជាសះស្បើយនិងការត្រឡប់ទៅរកភាព ប្រក្រតីវិញ។ ស្របនឹងពាក្យមួយឃ្លាថា “របួសបេះដូង ត្រូវយកបេះដូងមកព្យាបាល” ពោលគឺក្រុមគ្រួសារមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ត្រូវ ជួយថែទាំផ្លូវចិត្ដ។
- ចេះយល់ចិត្ដ លួងលោមថ្នាក់ថ្នម ពិសេសគូជីវិត(ប្ដី ឬប្រពន្ធមនុស្សជាទីស្រឡាញ់)មិនគួរដើរលេងចោលគាត់ (ឧទាហរណ៍ ប្ដីដើរយប់)ឬនៅឆ្ងាយពីគាត់នោះទេ ត្រូវចំណាយពេលវេលានៅក្បែរគាត់ឱ្យបានច្រើនដើម្បីថែទាំដោយផ្ទាល់
- ផ្ដល់ទីកន្លែងដែលស្ងាត់ឱ្យអ្នកជម្ងឺ(ធ្ងន់ធ្ងរ)រស់នៅ ជាប្រយោជន៍កុំឱ្យគាត់ក្រពុលមុខពេលឃើញមនុស្សអ៊ូអរ
- ការសិក្សា និងការងារ អាចត្រូវផ្អាកមួយរយៈ ប្រសិនបើគ្រូពេទ្យរកឃើញថាមានអាការធ្ងន់ធ្ងរ
- ជួយរម្លស់បន្ទុកការងារ ដូចជាជួយដណ្ដាំស្ល ជួយថែទាំកូន(បើមានកូនតូច)ជួយបោកគក់សម្លៀកបំពាក់ជាដើម ដោយទុកឱ្យអ្នកជម្ងឺសម្រាកឱ្យបានច្រើន និងចេះប្រុងប្រយ័ត្នពាក្យសម្ដី
- ព្យាយាមធ្វើតាមបំណងរបស់គាត់ បើគាត់មានសំណូមពរ ឬចង់បានអ្វីមួយត្រូវរកឱ្យគាត់ឱ្យអស់ពីលទ្ធភាពជាពិ សេសដើម្បីប្ដូរ និងលួងលោមឱ្យគាត់លេបថ្នាំ
- មិនត្រូវឱ្យអ្នកជម្ងឺជួបបញ្ហាដដែល(មូលហេតុដែលបង្កឱ្យមានជម្ងឺផ្លូវចិត្ដ)បើអាចជួយបាន
- បើជម្ងឺផ្លូវចិត្ដស្រាល អ្នកជម្ងឺគួរទៅលំហែនៅទីកន្លែងទេសចរណ៍ និងធ្វើការងារស្រាលៗដើម្បីបន្លប់ការគិតហ្មងសៅ
- ការអប់រំបែបសាសនា និងសមាធិ ក៏ជាកត្ដាសំខាន់(អប់រំកាយចិត្ដឱ្យស្ងប់)។ ជម្ងឺផ្លូវចិត្ដអាចកើតដោយការបាត់ បង់ ព្រាត់និរាសមនុស្សជាទីស្រឡាញ់។ ពុទ្ធោវាទមួយឃ្លាថា រូបំ ទុក្ខំ អនិច្ចំ អនត្ដា មានន័យថាមានរូប មានទុក្ខមិនទៀងទាត់ មិនមែនជារបស់នៃខ្លួន។
ដំបូន្មានអ្នកប្រឹក្សា
អ្នកមានជម្ងឺផ្លូវចិត្ដធ្ងន់ធ្ងរអាចត្រូវចំណាយរយៈពេលព្យាបាលពី២រហូតដល់១០ឆ្នាំ ជួនកាលមិនអាចជាសះស្បើយបាន ១០០5ទេ។ ដូច្នេះមិនគួរឱ្យអ្នកជម្ងឺពិសាថ្នាំដែលគ្មានវេជ្ជបញ្ជាត្រឹមត្រូវនោះទេ ពិសេសថ្នាំងងុយដេក ថ្នាំឈឺក្បាលនិងថ្នាំវិលមុខ។ នៅប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន សេវាកម្មសុខភាពផ្លូវចិត្ដត្រូវបានលើកកម្ពស់ដែលមានទីតាំងព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្ដភាពខ្មែរសូវៀត (ពេទ្យរុស្ស៊ី) មន្ទីរពេទ្យបង្អែករាជធានីភ្នំពេញ និងមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ(ពេទ្យលោកសង្ឃ)សម្រាប់ព្យាបាលមនុស្សពេញវ័យ។ មន្ទីរពេទ្យព្យាបាលផ្លូវចិត្ដកុមារមាននៅក្រុងតាខ្មៅខេត្ដកណ្ដាលនិងទីកន្លែងផ្សេងទៀតសរុបប្រមាណជា៤១កន្លែងទូទាំងខេត្ដក្រុង។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០២៣ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៧
Leave a Reply