វត្ដមានទឹកដក់នៅក្នុងស្រោមពោះ មិនមានឈាម នោះគេឱ្យឈ្មោះថាទាចទឹក។ ជម្ងឺទាចទឹកគឺជាជម្ងឺមួយប្រភេទដែលមិនមែនជាជម្ងឺតំណពូជ ហើយវាអាចកើតមានលើមនុស្សគ្រប់វ័យដែលបណ្ដាលមកពីជម្ងឺផ្សេងៗ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតជម្ងឺមួយប្រភេទ នេះមិនមែនកើតមានក្នុងរយៈពេលត្រឹមតែមួយថ្ងៃឬមួយខែនោះទេ មេរោគអាចសម្ងំនៅក្នុងខ្លួនមនុស្សចាប់ពី៥ទៅ១០ឆ្នាំ ទើបស្ដែងចេញជារោគសញ្ញា។ ជម្ងឺនេះអាចធ្វើឱ្យអ្នកជម្ងឺពោះធំ ដែលមើលទៅហាក់បីដូចជាមានផ្ទៃពោះ ឬមនុស្សដែលមានក្បាលពោះធំជាដើម។
លោកអ្នកនាងកញ្ញាបានជ្រាបអំពីបទពិសោធន៍របស់អ្នកជម្ងឺជាច្រើនបន្ដបន្ទាប់រួចមកហើយ។ ជាមួយគ្នានេះ ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង បានជួបជាមួយលោក រ ន អាយុ៥៦ឆ្នាំ រស់នៅខេត្ដស្វាយរៀង។ លោកបានរៀបរាប់អំពីផលលំបាកនៃជម្ងឺទាចទឹក ដើម្បីឱ្យមិត្ដអ្នកអានបានជ្រាបកាន់តែច្បាស់អំពីបញ្ហានេះ។
លោក រ ន បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងថា លោកមិនដឹងថាលោកកើតមានជម្ងឺនេះតាំងពីពេលណាមកទេ។ ជាងបីឆ្នាំមកនេះ លោកបានសង្កេតឃើញថាក្បាលពោះរបស់លោកដុះធំជាងមុន។ ចំណែកឯរូបរាងកាយរបស់លោកចេះតែចុះស្គមជាងមុនខុសពីធម្មតា ចម្លែកតែក្បាលពោះវិញគឺមិនស្រកឡើយ រឹតតែរីកធំឡើងៗ ដូចជាមនុស្សមានផ្ទៃពោះ។ ឃើញដូចនេះប្រពន្ធរបស់លោកបាននាំលោកទៅជួបជាមួយគ្រូខ្មែរ ដើម្បីមើលអំពីបញ្ហានេះ។ គ្រូខ្មែរបានពិនិត្យហើយនិយាយថា លោកកើតមានជម្ងឺទាចទឹក បន្ទាប់មកក៏ឱ្យថ្នាំលោកយកមកដាំទឹកផឹក និងបានប្រាប់លោកឱ្យយកអណ្ដើកមកទទួលទាន។ បញ្ហាយកសត្វអណ្ដើកមកទទួលទាននេះ គឺលោកមិនបានធ្វើនោះទេ ព្រោះលោកជាអ្នកសុំសីល។ រយៈពេលដែលលោកទទួកទានថ្នាំនេះ គឺមានរយៈពេលកន្លះឆ្នាំ តែលទ្ធផលមិនបានសមប្រកបឡើយ។ បន្ទាប់មកលោកក៏បានពិភាក្សាជាមួយប្រពន្ធរបស់លោក ហើយលោកក៏សម្រេចចិត្ដមកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈតែម្ដង។ នៅពេលលទ្ធផលចេញមក គឺលោកមានជម្ងឺទាចទឹកកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ ដែលពិបាកនៅក្នុងការព្យាបាល។ ប្រពន្ធរបស់លោក និងកូនៗ មានការព្រួយបារម្ភចំពោះសុខភាពរបស់លោកខ្លាំងណាស់ ជាពិសេសគឺរូបលោកផ្ទាល់តែម្ដង។
លោក រ ន បានបញ្ជាក់បន្ថែមទៀតថា កាលពីមុនលោកជាមនុស្សដែលញៀនបារី និងស្រាបំផុត ឱ្យតែមានពេលទំនេរ លោកតែងតែទទួលទានស្រាផង និងបារីផង។ លោកមានជម្ងឺនេះក៏ព្រោះតែបារី និងស្រាដែរ ដូចនេះលោកបានសំណូមពរឱ្យអ្នកដែលញៀនបារីឬក៏ស្រា គួរតែកាត់បន្ថយ បើសិនជាអាចគួរតែផ្ដាច់ចោលតែម្ដងទៅ ទើបជាការប្រសើរ។
យោបល់របស់អ្នកជំនាញ
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត លាង ហ៊ត់ ឯកទេសផ្នែកវះកាត់ទ្រូងពោះ នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកេតុមាលា បានបញ្ជាក់ប្រាប់ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើងថា ចំពោះជម្ងឺទាចទឹកគឺជាជម្ងឺមួយដែលមិនអាចព្យាបាលដោយស្រួលនោះទេ ទោះបីជាវិទ្យាសាស្ដ្របច្ចុប្បន្ននេះមានការរីកចម្រើនក៏ពិបាកនៅក្នុងការព្យាបាលជម្ងឺនេះដែរ។ បើសិនជាជម្ងឺទាចទឹកនេះកើតឡើងដោយសារតែមានការរលាកស្រោមពោះ ឬរលាកពោះវៀន ដែលធ្វើឱ្យមានជ្រាបទឹកនៅក្នុងពោះនោះ ការព្យាបាលអាចជាមួយរយភាគរយ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើសិនជាទឹកដែលនៅក្នុងពោះជ្រាបចេញមកពីថ្លើម ដូចជាក្រិនថ្លើម អាចនឹងមានការពិបាកនៅក្នុងការព្យាបាល គឺព្យាបាលមិនជានោះទេ។ ដូចនេះ បើសិនជាលោកអ្នកមិនទាន់កើតទាចទឹក លោកអ្នកត្រូវការពារកុំឱ្យកើតជម្ងឺនេះ ដូចជាមិនត្រូវទទួលទានសុរាច្រើនលើសកម្រិត (ទទួលទានបានតែក្នុងកម្រិតមួយដែលសមស្រប និងទៅតាមក្បួនខ្នាតដែលត្រឹមត្រូវ)។ ព្រោះកាលណាបើទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង ច្រើនលើសពីធម្មតា អាចបណ្ដាលឱ្យកើតជម្ងឺក្រិនថ្លើម ហើយក្រិនថ្លើមនេះមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យកើតមានជម្ងឺទាចទឹកនោះទេ អាចបណ្ដាលឱ្យសរសៃឈាមរីក ហើយនៅគូទក៏អាចកើតមានជម្ងឺឫសដូងបាតបានដែរ។ ដូចនេះលោកអ្នកត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នការពារកុំឱ្យកើតមានជម្ងឺក្រិនថ្លើម។ ចំពោះអ្នកជក់បារីក៏អាចកើតមានជម្ងឺទាចទឹកបានដែរ។ ជម្ងឺនេះអាចកើតមានគ្រប់វ័យ ជាពិសេសនៅវ័យ ៣០ឆ្នាំឡើងទៅ។ ចំពោះរោគសញ្ញាអាចស្ដែងឱ្យចេញនោះមានពោះធំ អ្នកជម្ងឺចុះស្គម ហើយបើមានរលាកស្រោមពោះអាចបណ្ដាល ឱ្យមានការឈឺចុកចាប់ និងក្ដៅខ្លួន។ បើសិនជាចង់ដឹងកាន់តែច្បាស់នោះ គឺត្រូវទៅពិនិត្យអេកូទើបអាចដឹងច្បាស់។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០៥៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១០
Leave a Reply